Calle Santa Rita - Marie Laforêt

Toi ma vieille rue

Enfouie, perdue

Dans la ville immense

Toi dont les oiseaux

S’abreuvent à l’eau

Bonne du silence

Toi qui apparais

Tout comme un secret

Qui soudain se livre

En taisant ta peine

D’une avenue vaine

Que l’acier enivre

Toi riche en moineaux

En arbres et en eau

Dans tes flaques pâles

Revanche jaillie

De la terre qui

Frappe sous les dalles

Tu as pour les vieux

Pour les malheureux

Qui te cherchent, trouvent

L’appui d’un tronc gris

Et le lait d’oubli

De la bonne louve

J’entre en toi

Tremblant de joie

Retrouvant l'âme de ma terre

Calle Santa Rita

Y’a un petit bois

Qui pousse sous ta pierre

Si je meurs un jour

J’aimerais mieux pour

Que ce soit sans peine

Qu’on me mette là

Calle Santa Rita

La digue dondaine

Jij mijn oude straat

Begraven, verloren

In de grote stad

jij wiens vogels

drink uit het water

Maid of Silence

Jij die verschijnt

Net als een geheim

Wie geeft zich plotseling over?

Je pijn het zwijgen opleggen

Van een ijdele laan

Dat staal bedwelmt

Jij rijk aan mussen

In bomen en water

In je bleke plassen

wraak genomen

Van het land dat

Staking onder de platen

Je hebt voor de oude

Voor de ongelukkigen

Wie jou zoekt, vindt jou

De steun van een grijze stam

En de melk van de vergetelheid

Van de goede wolf

ik kom in jou

Trillend van vreugde

De ziel van mijn land vinden

Calle Santa Rita

Er is een beetje hout

die onder je steen groeit

Als ik op een dag dood ga

ik zou liever voor

Laat het zonder pijn zijn

Zet me daar

Calle Santa Rita

de dondaine dijk