Blanche nuit de satin - Marie Laforêt

Blanche nuit de satin

Dans une aube sans fin

Mots d’amour si fragiles

Livres d’amour pour rien

Tant de beauté prochaine

De moissons d’avenir

Et nos corps qui s’enchaînent

N’ont rien su faire jaillir

Pourtant je t’aime

Parce que je t’aime

Ohohohohoh

Ohohohohoh

Blanche nuit de satin

Où neige mon chagrin

Mais il reste à apprendre

Qu’on ne sait jamais rien

Qu’il faut prendre la terre

A s’arracher les mains

Et construire ce rêve

De pierres et de satin

Witte satijnen nacht

In een eindeloze dageraad

Woorden van liefde zo kwetsbaar

hou van boeken voor niets

Zoveel aankomende schoonheid

Toekomstige oogsten

En onze lichamen aan elkaar geketend

Wist niet hoe ik iets lente moest maken

Toch hou ik van je

Omdat ik van jou houd

Oh Oh oh oh oh

Oh Oh oh oh oh

Witte satijnen nacht

Waar mijn verdriet sneeuwt

Maar er is nog te leren

Dat weten we nooit

Het land innemen

Om je handen eraf te scheuren

En bouw deze droom

Van stenen en satijn