Con gli occhiali da sole - Maria Antonietta

Ti ricordi quelle feste noiose

Che ci chiudevamo in bagno a fumare

Tu dicevi: «Come sono belle le persone

Una volta che se ne sono andate»

A te veniva tutto naturale

E tenevi la mia mano

Al funerale della tua amica

Che credevi che io fossi quella forte

Non sono stata neache una buona nemica

E con gli occhiali da sole

Facevamo colazione

E fumavamo 20 sigarette

Guardando la statale

Anche se non ci credi io mi ricordo tutto quanto

E il mio disco del cuore è sempre rimasto lo stesso

Soltanto che adesso sai

Io scrivo canzoni

Perché credevo che rendesse in qualche modo migliori

E con gli occhiali da sole

Facevamo colazione

E fumavamo 20 sigarette guardando la statale

E tu mi amavi senza condizioni e io non lo potevo accettare

Se ci penso troppo forte penso che potrei morire

Se ci penso troppo forte penso che potrei morire

Se ci penso troppo forte penso che potrei morire

Chi c'è adesso al tuo posto, no io non te lo so dire

Herinner je je die saaie feestjes nog?

Dat we onszelf opsloten in de badkamer om te roken

Je zei: "Wat zijn mensen mooi

Zodra ze weg zijn"

Alles kwam vanzelf voor jou

En je hield mijn hand vast

Bij de begrafenis van je vriend

Dat je dacht dat ik de sterke was

Ik ben niet eens een goede vijand geweest

En met een zonnebril

We waren aan het ontbijten

En we rookten 20 sigaretten

Kijkend naar de rijksweg

Ook al geloof je het niet, ik herinner me alles

En mijn schijf van het hart is altijd hetzelfde gebleven

Pas nu weet je het

Ik schrijf liedjes

Omdat ik dacht dat het op de een of andere manier beter was geworden

En met een zonnebril

We waren aan het ontbijten

En we rookten 20 sigaretten terwijl we naar de provinciale weg keken

En je hield onvoorwaardelijk van me en ik kon het niet accepteren

Als ik er te hard over nadenk, denk ik dat ik dood ga

Als ik er te hard over nadenk, denk ik dat ik dood ga

Als ik er te hard over nadenk, denk ik dat ik dood ga

Wie is er nu in jouw plaats, nee dat kan ik je niet vertellen