Nessuno mai - Marcella Bella, Silvia Salemi, Casanova Venice Ensemble

Nessuno mai, nessuno mai, nessuno, nessuno

telefonarmi tu non puoi perch?

a quest’ora

tocca a lei starti vicino.

Cos?

nessuno mai, nessuno mai, mi tiene la mano

nel buio affiora la paura e mi addormento coi complessi di un bambino.

Sogno e risogno la vita mia, gli errori fatti che rifarei

i nostri patti riguardo a lei, ma se non l’ami perch?

ci stai

lei si serve di te mentre io ne ho bisogno per vivere

lei?

signora io donna libera.

Non c'?

nessuno mai ed io cos?

da sola cammino

Spiccando goffi voli verso amici soli e tempo perso?

il mio destino

Amare senza limiti?

dove sbaglio io

eppure devo amarti amore mio.

Chi ruberebbe mai, nessuno mai, gli occhiali a un poeta

Senza la fantasia non scrive e allora tu cosa ne fai della mia vita?

C’era un ragazzo che amava il fiume, io bianche piume d’airone ho

l’Africa?

vergine ma?

lontana, forse per questo che lui mi am?

la mia storia di donna si ferma al primo capitolo

di prigioniera donna libera.

Chi?

nessuno mai, chi?

nessuno mai, chi?

nessuno mai, chi?

nessuno mai,

chi?

nessuno mai, nessuno

Io tra la folla un burattino o con i fili ingarbugliati dal destino

Chi?

nessuno mai, chi?

nessuno mai, chi?

nessuno mai, chi?

nessuno mai,

chi?

nessuno mai, nessuno

e sugli opuscoli il sapone l’ho scambiato per un cuore di cartone

Amare senza limiti?

dove sbaglio io

eppure devo amarti amore mio

Niemand ooit, niemand ooit, niemand, niemand

bel me je kan niet waarom?

momenteel

het is aan haar om dicht bij je te zijn.

Wat?

niemand ooit, niemand ooit, houdt mijn hand vast

in het donker ontstaat angst en val ik in slaap met de complexen van een kind.

Ik droom en ik droom van mijn leven, de fouten die ik maakte die ik opnieuw zou maken

onze pacten met betrekking tot haar, maar als je niet van haar houdt, waarom?

jij bent daar

ze gebruikt je terwijl ik het nodig heb om te leven

ze?

dame ik vrije vrouw.

Niet C'?

niemand ooit en ik co?

alleen loop ik

Onhandige vluchten vliegen naar eenzame vrienden en tijdverspilling?

mijn lot

Liefde zonder Grenzen?

waar zit ik fout?

toch moet ik van je houden, mijn liefste.

Wie zou ooit, niemand de bril van een dichter stelen?

Zonder fantasie schrijft hij niet en wat doe je dan met mijn leven?

Er was een jongen die van de rivier hield, ik heb witte reigerveren

Afrika?

maagd maar?

ver weg, misschien is dat waarom hij van me houdt?

mijn verhaal als vrouw stopt bij het eerste hoofdstuk

van een vrije vrouwelijke gevangene.

Wie?

niemand ooit, wie?

niemand ooit, wie?

niemand ooit, wie?

niemand ooit,

wie?

niemand ooit, niemand

Ik ben een marionet in de menigte of met draden verstrikt door het lot

Wie?

niemand ooit, wie?

niemand ooit, wie?

niemand ooit, wie?

niemand ooit,

wie?

niemand ooit, niemand

en op de brochures zag ik de zeep aan voor een kartonnen hart

Liefde zonder Grenzen?

waar zit ik fout?

toch moet ik van je houden, mijn liefste