The Mansion - Manchester Orchestra

Oh mom my heart is so black

You find it insane to apologize for something like that

It won’t revolve around me or how I fiend on almost

Every inappropriate thing

We know the guy that drew the map

But he’s a graveyard away

He never wanted to stay

I was painted red

I never read the actual words and kind of faked it I guess

You say they called you no shoes

Man we all make mistakes

I swear to god it wasn’t just you

I found the guy that found the map, he’s going insane

He can’t remember my name

He can’t remember my name

And it was just like you said

We got back to the mansion, bowed both our heads

I saw that flash in the sky

And I recall you saying

«There's no one there but the devil and I»

I am the man who proved the map was wrong, it’s never the same

It’s undeniable change

It’s undeniable change

What a deniable way

What a deniable waste

Oh mama mijn hart is zo zwart

Je vindt het krankzinnig om je voor zoiets te verontschuldigen

Het zal niet om mij draaien of om hoe ik bijna dol ben op

Elk ongepast ding

We kennen de man die de kaart tekende

Maar hij is een kerkhof verwijderd

Hij wilde nooit blijven

Ik was rood geverfd

Ik heb nooit de eigenlijke woorden gelezen en heb het een beetje vervalst denk ik

Je zegt dat ze je geen schoenen noemden

Man, we maken allemaal fouten

Ik zweer bij god dat jij het niet alleen was

Ik heb de man gevonden die de kaart heeft gevonden, hij wordt gek

Hij kan mijn naam niet herinneren

Hij kan mijn naam niet herinneren

En het was precies zoals je zei

We keerden terug naar het landhuis, bogen ons beide hoofden

Ik zag die flits in de lucht

En ik herinner me dat je zei:

«Er is niemand behalve de duivel en ik»

Ik ben de man die bewees dat de kaart niet klopte, het is nooit hetzelfde

Het is onmiskenbare verandering

Het is onmiskenbare verandering

Wat een ontkenbare manier

Wat een ontkenbare verspilling