Octubre - Luz Casal

El viento hará crujir las ramas

La bruma vestirá su manta blanca

Tantas hojas caerán

La senda cubrirán

Octubre tendrá su revancha

El sol surgirá velado

Y buscaremos el calor deseado

Tus pañuelos en collar

Tarde vas a encontrar

Octubre en la fuente durmiendo

Volveremos a ver

En las mesas de ayer

Algún vaso abandonado

Y un cielo bajo apenado

Te daré una flor

Y manteles de color

Para ser de Octubre olvidados

En la cumbre, allá en la colina

Veremos todo

Lo que Octubre ilumina

Serán tuyas mis manos

Abrigados los dos

Frente al mundo que se inclina

Volveremos a ver

En las mesas de ayer

Algún vaso abandonado

Y un cielo bajo apenado

Te daré una flor

Y manteles de color

Para ser de Octubre olvidados

Sin duda se verá en las ventanas

Marionetas de vapor dibujadas

Y nosotros jugando

Como niños brincando

Octubre quedará, quién sabe

Y nosotros jugando

Como niños brincando

Octubre quedará, quién sabe

De wind zal de takken ritselen

De mist zal je witte deken dragen

Er zullen zoveel bladeren vallen

Het pad zal dekken

Oktober zal zijn wraak hebben

De zon zal gesluierd opkomen

En wij gaan op zoek naar de gewenste warmte

Je zakdoeken in ketting

laat zul je vinden

Oktober bij de fontein slapen

We zullen weer zien

Op de tafels van gisteren

wat verlaten glas

En een lage droevige lucht

Ik zal je een bloem geven

en gekleurde tafelkleden

Om te vergeten oktober

Op de top, daar op de heuvel

we zullen alles zien

Wat oktober oplicht

mijn handen zullen van jou zijn

beide warm

Geconfronteerd met de wereld die buigt

We zullen weer zien

Op de tafels van gisteren

wat verlaten glas

En een lage droevige lucht

Ik zal je een bloem geven

en gekleurde tafelkleden

Om te vergeten oktober

Het zal zeker te zien zijn in de ramen

Getekende stoompoppen

en wij spelen

Zoals kinderen springen

Oktober blijft, wie weet

en wij spelen

Zoals kinderen springen

Oktober blijft, wie weet