Flor Prometida - Luz Casal

Ella es pequeña como un ciempiés

Ella será tan alta como un ciprés

Fuerte como un huracán

Y buena como el pan.

Ella sabrá ser hielo y ser un volcán.

No sabe bien por qué

Su mente y su piel

Tienen prisa por crecer.

Sabrá que sí, sabrá que no,

Tendrá lo malo y lo mejor

Flor prometida que nació

Cantando con su propia voz.

Sabrá luchar si hay que luchar

Cerrar los puños y gritar

O resistir al temporal

Cuando las cosas vayan mal.

Ella será tan dura como el metal

Ella será tan frágil como el cristal

Sabía como algún refrán

Y libre como el mar.

Ella será como azúcar y como sal.

Sabrá que sí, sabrá que no

Tendrá lo malo y lo mejor

Flor prometida que nació.

Ze is zo klein als een duizendpoot

Ze zal zo groot zijn als een cipres

Sterk als een orkaan

En lekker als brood.

Ze zal weten hoe ze ijs moet zijn en hoe ze een vulkaan moet zijn.

weet niet waarom

Je geest en je huid

Ze hebben haast om te groeien.

Je zult ja weten, je zult nee weten,

Het zal het slechte en het beste hebben

beloofde bloem die geboren werd

Zingen met zijn eigen stem.

Je zult weten hoe je moet vechten als je moet vechten

Bal je vuisten en schreeuw

Of de storm weerstaan

Wanneer het mis gaat.

Ze zal zo hard zijn als metaal

Ze zal zo breekbaar zijn als glas

Het smaakte naar een gezegde

En vrij als de zee.

Ze zal zijn als suiker en als zout.

Je weet ja, je weet nee

Het zal het slechte en het beste hebben

Beloofde bloem die geboren was.