Next of Kin - Lucy Dacus

Reading in the phone booth

Sucking on a ginger root

I never got to talk to you

Why is this the image I come back to?

Pick my jewelry from the ash

Find the box with the cold hard cash in it

Give it to the next of kin

I used to be too deep inside my head

Now I’m too far out of my skin, too far out of my skin

I am at peace with my death

I can go back to bed

I am at peace with my death

I can go back to bed

I’ll make a desert of my mind

Unfold myself so flat and wide

Have nothing in my line of sight

No cover for my thoughts to hide

Never went to Monaco

But I held your hand in the pocket of my coat

I learned to be in love and learned to be alone

Satisfied body and a hungry soul

I used to be too deep inside my head

Now I’m too far out of my skin, too far out of my skin

I am at peace with my death

I can go back to bed

I am at peace with my death

I can go back to bed

I don’t wanna be that man on the train

On a gray commute, imagining fame

Sweet relief, I will never be complete

I will never be complete

I’ll never know everything

I will never be complete

I will never be complete

I will never be complete

I’ll never know everything

I used to be too deep inside my head

Now I’m too far out of my skin, too far out of my skin

Lezen in de telefooncel

Zuigen op een gemberwortel

Ik heb nooit met je kunnen praten

Waarom is dit de afbeelding waar ik op terugkom?

Pluk mijn sieraden uit de as

Vind de doos met het koude, harde geld erin

Geef het aan de nabestaanden

Ik zat te diep in mijn hoofd

Nu ben ik te ver uit mijn huid, te ver uit mijn huid

Ik heb vrede met mijn dood

Ik kan terug naar bed gaan

Ik heb vrede met mijn dood

Ik kan terug naar bed gaan

Ik maak een woestijn van mijn geest

Ontvouw mezelf zo plat en wijd

Heb niets in mijn gezichtsveld

Geen dekking voor mijn gedachten om te verbergen

Nooit naar Monaco geweest

Maar ik hield je hand in de zak van mijn jas

Ik leerde verliefd te zijn en leerde alleen te zijn

Tevreden lichaam en een hongerige ziel

Ik zat te diep in mijn hoofd

Nu ben ik te ver uit mijn huid, te ver uit mijn huid

Ik heb vrede met mijn dood

Ik kan terug naar bed gaan

Ik heb vrede met mijn dood

Ik kan terug naar bed gaan

Ik wil niet die man in de trein zijn

Op een grijze woon-werkverkeer, verbeeld je roem

Lieve opluchting, ik zal nooit compleet zijn

Ik zal nooit compleet zijn

Ik zal nooit alles weten

Ik zal nooit compleet zijn

Ik zal nooit compleet zijn

Ik zal nooit compleet zijn

Ik zal nooit alles weten

Ik zat te diep in mijn hoofd

Nu ben ik te ver uit mijn huid, te ver uit mijn huid