Lettera a G. - Luciano Ligabue

Non è mica san Lorenzo

Non ci sono stelle matte

Su 'sta piccola città

Non ci sono desideri da non dire come tempo fa

Il destino ha la sua puntualità

Hai lottato come un uomo con la brutta compagnia

Che non eri mica stanco

Che nessuno mai è pronto quando c'è da andare via

Hai pregato bestemmiando per la rabbia per tutta l’agonia

Per le scelte che stava facendo dio

Non ci sono più i petardi

E nemmeno il diario Vitt

Le bambine occhiate in chiesa sono tutte quante spose

Sono tutte via da qui

Non si affaccia più tua madre alla finestra a urlare «tòt a cà»

Non c'è neanche più la tua curiosità

Dove sono le ragazze che sceglievano fra noi

E dov'è la nave scuola che hai confuso con l’amore

E forse lo era più che mai

Non c'è più la pallavolo e i tuoi attrezzi non c'è più l’hi-fi

Non ci sono più tutti quanti i tuoi guai

Quando hai solo diciott’anni quante cose che non sai

Quando hai solo diciott’anni forse invece sai già tutto

Non dovresti crescer mai

Se ti scrivo solo adesso è che sono io così

È che arrivo spesso tardi

Quando sono già ricordi che hanno preso casa qui

Non è vero ciò che ho detto: qua c'è tutto a dire che ci sei

Fai buon viaggio e poi poi riposa se puoi

Het is niet San Lorenzo

Er zijn geen gekke sterren

In dit kleine stadje

Er zijn geen wensen om niet zo lang geleden te zeggen

Het lot heeft zijn eigenheid

Je vocht als een man in slecht gezelschap

Je was niet moe

Dat niemand ooit klaar is als er is om weg te gaan

Je bad vloekend in woede voor alle pijn

Voor de keuzes die God maakte

Er zijn geen knallers meer

Noch het Vitt-dagboek

De kleine meisjes in de kerk zijn allemaal bruiden

Ze zijn allemaal weg van hier

Je moeder kijkt niet meer uit het raam schreeuwend "tòt a cà"

Je nieuwsgierigheid is er niet eens meer

Waar zijn de meiden die tussen ons hebben gekozen

En waar is het opleidingsschip dat je verwart met liefde?

En misschien was het meer dan ooit

Er is geen volleybal meer en uw uitrusting is niet meer hifi

Al je problemen zijn weg

Hoeveel dingen weet je niet als je nog maar achttien bent

Als je pas achttien bent, weet je misschien al alles

Je zou nooit volwassen moeten worden

Als ik je nu pas schrijf, is het dat ik zo ben

Alleen kom ik vaak te laat

Als het al herinneringen zijn die ze hier mee naar huis hebben genomen

Wat ik zei is niet waar: hier is alles om te zeggen dat je er bent

Goede reis en rust als je kunt