Siamo chi Siamo - Luciano Ligabue

Conosco una ragazza di Torino

che ha un occhio mezzo vuoto e un occhio pieno

e parla sempre di partire

senza posti in cui andare

prendere soltanto il primo volo

siamo chi siamo

siamo arrivati qui come eravamo

abbiamo parcheggiato fuori mano

si sente una canzone da lontano

nel mezzo del cammin di nostra vita

mi ritrovai a non aver capito

ma poi ci fu una distrazione

o forse fu un’insolazione

a dirmi non c'è niente da capire

di tutte quelle strade

averne presa una

per tutti quegli incroci

nessuna indicazione

di tutte quelle strade

trovarsi a farne una

qualcuno ci avrà messi lì

siamo chi siamo

un giorno c’era un doppio arcobaleno

un giorno c’hanno attaccati al seno

un giorno c’hanno rovesciato il vino

siamo chi siamo

siamo arrivati qui come eravamo

abbiamo parcheggiato fuori mano

tu non chiamare più che ti richiamo

conosco una ragazza di Salerno

che non ha mai tirato giù lo sguardo

non sa che cosa sia la pace

non dorme senza un po' di luce

ancora un altro segno della croce

di tutte quelle strade

saperne solo una

nessuno l’ha già fatta

non la farà nessuno

per tutti quegli incroci

tirare a testa o croce

qualcuno ci avrà messi lì

siamo chi siamo

il prezzo di una mela per Adamo

il tempo dell’ennesimo respiro

e gli anticorpi fatti col veleno

siamo chi siamo

la nebbia agli irti colli forse sale

non ci si bagna nello stesso fiume

non si finisce mai di avere fame

conosco le certezze dello specchio

e il fatto che da quelle non si scappa

e ogni giorno mi è più chiaro

che quelle rughe sono solo

i tentativi che non ho mai fatto

siamo chi siamo

siamo arrivati qui come eravamo

si sente una canzone da lontano

potresti fare solo un po' più piano?

Ik ken een meisje uit Turijn

wie heeft een half leeg oog en een vol oog?

en praat altijd over weggaan

zonder plaatsen om naartoe te gaan

neem alleen de eerste vlucht

we zijn wie we zijn

we zijn hier zoals we waren

we parkeerden uit de weg

een lied wordt van ver gehoord

in het midden van de reis van ons leven

Ik merkte dat ik het niet begreep

maar toen was er een afleiding

of misschien was het een zonnesteek

om me te vertellen dat er niets te begrijpen is

van al die straten

een hebben genomen

voor al die kruispunten

geen aanwijzing

van al die straten

merk dat je er een maakt

iemand zal ons daar hebben neergezet

we zijn wie we zijn

op een dag was er een dubbele regenboog

op een dag klemden ze zich vast aan hun borsten

op een dag hebben ze de wijn gemorst

we zijn wie we zijn

we zijn hier zoals we waren

we parkeerden uit de weg

je belt niet meer dat ik je terug bel

Ik ken een meisje uit Salerno

die nooit naar beneden keek

hij weet niet wat vrede is

slaapt niet zonder een beetje licht

weer een teken van het kruis

van al die straten

ken er maar één

niemand heeft het al gedaan

niemand zal

voor al die kruispunten

kop of munt trekken

iemand zal ons daar hebben neergezet

we zijn wie we zijn

de prijs van een appel voor Adam

de tijd van nog een adempauze

en antilichamen gemaakt met gif

we zijn wie we zijn

de mist op de steile heuvels komt misschien op

je wordt niet nat in dezelfde rivier

je houdt nooit op honger te hebben

Ik ken de zekerheden van de spiegel

en het feit dat er geen ontkomen aan is

en elke dag wordt het me duidelijker

dat die rimpels gewoon zijn

de pogingen die ik nooit heb gedaan

we zijn wie we zijn

we zijn hier zoals we waren

een lied wordt van ver gehoord

Kun je het wat rustiger aan doen?