I giardini di marzo - Luciano Ligabue

Il carretto passava e quell’uomo gridava gelati

Al 21 del mese i nostri soldi erano già finiti

Io pensavo a mia madre e rivedevo i suoi vestiti

Il più bello era nero coi fiori non ancora appassiti

All’uscita di scuola i ragazzi vendevano i libri

Io restavo a guardarli cercando il coraggio per imitarli

Poi sconfitto tornavo a giocar con la mente i suoi tarli

E alla sera al telefono tu mi chiedevi perché non parli

Che anno è che giorno è

Questo è il tempo di vivere con te Le mie mani come vedi non tremano più

E ho nell’anima

In fondo all’anima cieli immensi

E immenso amore

E poi ancora ancora amore amor per te Fiumi azzurri e colline e praterie

Dove corrono dolcissime le mie malinconie

L’universo trova spazio dentro me Ma il coraggio di vivere quello ancora non c'è

I giardini di marzo si vestono di nuovi colori

E le giovani donne in quei mesi vivono nuovi amori

Camminavi al mio fianco e ad un tratto dicesti «tu muori

Se mi aiuti son certa che io ne verrò fuori»

Ma non una parola chiarì i miei pensieri

Continuai a camminare lasciandoti attrice di ieri

Che anno è che giorno è

Questo è il tempo di vivere con te Le mie mani come vedi non tremano più

E ho nell’anima

In fondo all’anima cieli immensi

E immenso amore

E poi ancora ancora amore amor per te Fiumi azzurri e colline e praterie

Dove corrono dolcissime le mie malinconie

L’universo trova spazio dentro me Ma il coraggio di vivere quello ancora non c'è

(Grazie a pinuccia e stefano per questo testo)

De kar ging voorbij en de man riep ijs

Op de 21e van de maand was ons geld al op

Ik dacht aan mijn moeder en bekeek haar kleding

De mooiste was zwart met de bloemen nog niet verdord

Toen ze van school kwamen, verkochten de jongens boeken

Ik stond naar ze te kijken, zoekend naar de moed om ze te imiteren

Toen, verslagen, ging ik terug naar het spelen van zijn wormen met mijn geest

En 's avonds aan de telefoon vroeg je me waarom je niet praat

Welk jaar is het, welke dag is het?

Dit is de tijd om met jou te leven. Mijn handen zoals je ziet trillen niet meer

En ik heb het in mijn ziel

Op de bodem van de ziel immense luchten

En immense liefde

En dan weer liefde liefde voor jou Blauwe rivieren en heuvels en prairies

Waar mijn melancholie heel lief loopt

Het universum vindt ruimte in mij Maar de moed om te leven die is er nog steeds niet

De tuinen in maart zijn gekleed in nieuwe kleuren

En de jonge vrouwen in die maanden ervaren nieuwe liefdes

Je liep aan mijn zijde en ineens zei je "je sterft"

Als je me helpt, weet ik zeker dat ik eruit kom"

Maar geen woord verhelderde mijn gedachten

Ik bleef lopen en liet je de actrice van gisteren achter

Welk jaar is het, welke dag is het?

Dit is de tijd om met jou te leven. Mijn handen zoals je ziet trillen niet meer

En ik heb het in mijn ziel

Op de bodem van de ziel immense luchten

En immense liefde

En dan weer liefde liefde voor jou Blauwe rivieren en heuvels en prairies

Waar mijn melancholie heel lief loopt

Het universum vindt ruimte in mij Maar de moed om te leven die is er nog steeds niet

(Met dank aan pinuccia en stefano voor deze tekst)