Caro il mio Francesco - Luciano Ligabue

Sarà che anche qui

Le quattro del mattino

Sarà che anche qui l’angoscia

E un po' di vino

Sarà che non ci posso fare niente

Se ora mi viene su il veleno

E allora avanti un altro

Con quello che guadagni stai muto

Avanti pure un altro

Con quello che guadagni sorridi nella foto

Caro il mio Francesco questa lettera ti arriva

In un paese piccolo lì sugli Appennini

Ho capito forse come mai ci vivi

Che tanto ci si sente soli

Parlavano di stile, di impegno e di valori

Ma non appena hai smesso di essere utile per loro

Eran già lontani

La lingua avvicinata a un altro culo

E io che il mio disprezzo me lo tengo dentro

Che il letamaio è colmo già pubblicamente

Non c'è peggiore sordo di chi non vuol sentire

Tu pensa a chi non sente e poi ne vuol parlare

Caro il mio Francesco è il momento dei saluti

Ci avremmo riso sopra se ne avessimo parlato

Lo so che non ha senso starsi a lamentare

Di alcune conseguenze del mestiere

So che mi son fatto prendere la mano

Perché uno sfogo fa sbagliare spesso la misura

Ma come ti dicevo son le quattro del mattino

L’angoscia e un po' di vino

E allora vado avanti a cantare della vita

Sempre e solamente per come io la vedo

Dat zal het hier ook zijn

Vier in de ochtend

Die angst zal hier ook zijn

En wat wijn

Misschien kan ik er niets aan doen

Als ik nu vergif krijg

En dan op naar een andere

Met wat je verdient ben je dom

Kom op nog een

Met wat je verdient lach je op de foto

Beste mijn Francesco, deze brief bereikt je

In een klein stadje daar in de Apennijnen

Ik begrijp misschien waarom je daar woont

Dat je je zo alleen voelt

Ze spraken over stijl, toewijding en waarden

Maar zodra je niet meer nuttig voor ze was

Ze waren al ver weg

De tong dichter bij een andere ezel gebracht

En ik houd mijn minachting in mij

Dat de mesthoop al publiekelijk vol is

Er is geen erger dove dan iemand die niet wil horen

Je denkt aan degenen die het niet horen en er dan over willen praten

Beste mijn Francesco, het is tijd om afscheid te nemen

We zouden erom hebben gelachen als we erover zouden praten

Ik weet dat het geen zin heeft om te klagen

Enkele gevolgen van de handel

Ik weet dat ik me heb laten meeslepen

Omdat een uitbarsting vaak de meting verkeerd maakt

Maar zoals ik je al zei, het is vier uur in de ochtend

Angst en een beetje wijn

En dan ga ik door met zingen over het leven

Altijd en alleen zoals ik het zie