Via Margutta - Luca Barbarossa

Sta cadendo la notte

sopra i tetti di Roma

tra un gatto che ride e un altro che sogna

di fare l’amore.

Sta cadendo la notte

senza fare rumore

sta passando una stella

sui cortili di Roma

e un telefono squilla

nessuno risponde

a una radio che parla

e' vicina la notte

sembra di accarezzarla.

Amore vedessi

com’e' bello il cielo

a via Margutta questa sera

a guardarlo adesso

non sembra vero che sia lo stesso cielo

dei bombardamenti, dei pittori,

dei giovani poeti e dei loro amori

consumati di nascosto

in un caffe'.

Amore vedessi

com’e' bello il cielo

a via Margutta insieme a te

a guardarlo adesso

non sembra vero che sia lo stesso cielo

che ci ha visto soffrire

che ci ha visto partire

che ci ha visto.

Scende piano la notte

sui ricordi di Roma

c’e' una donna che parte

e un uomo che corre

forse vuole fermarla

si suicida la notte

non so come salvarla.

Amore vedessi

com’e' bello il cielo

a via Margutta questa sera

a guardarlo adesso

non sembra vero che sia lo stesso cielo

dell’oscuramento e dei timori

dei giovani semiti e dei loro amori

consumati di nascosto in un caffe'.

Amore sapessi com’era il cielo

a Roma qualche tempo fa a guardarlo adesso

non sembra vero che sia lo stesso cielo

la stessa citta'

che ci guarda partire volerci bene

che ci guarda lontani

e poi di nuovo insieme

prigionieri di questo cielo

di questa citta'

che ci ha visto soffrire

che ci ha visto partire

che ci ha visto.

Si suicida la notte

non so come salvarla

De nacht valt

over de daken van Rome

tussen een lachende kat en een andere dromen

de liefde bedrijven.

De nacht valt

zonder geluid te maken

er komt een ster voorbij

op de binnenplaatsen van Rome

en een telefoon gaat

niemand antwoordt

naar een radio die spreekt

de nacht is nabij

lijkt haar te strelen.

Ik hou van je zag

hoe mooi is de lucht

in via Margutta vanavond

om er nu naar te kijken

het lijkt niet waar dat het dezelfde lucht is

van de bombardementen, van de schilders,

van jonge dichters en hun liefdes

in het geheim geconsumeerd

op de koffie'.

Ik hou van je zag

hoe mooi is de lucht

in via Margutta met jou

om er nu naar te kijken

het lijkt niet waar dat het dezelfde lucht is

wie heeft ons zien lijden?

wie heeft ons zien vertrekken?

die ons heeft gezien.

De nacht valt langzaam

op de herinneringen van Rome

er gaat een vrouw weg

en een rennende man

misschien wil hij het stoppen

pleegt zelfmoord 's nachts

Ik weet niet hoe ik haar moet redden.

Ik hou van je zag

hoe mooi is de lucht

in via Margutta vanavond

om er nu naar te kijken

het lijkt niet waar dat het dezelfde lucht is

van verduistering en angsten

van jonge Semieten en hun liefdes

stiekem gegeten in een café.

Liefs, als je wist hoe de lucht eruit zag

enige tijd geleden in Rome om er nu naar te kijken

het lijkt niet waar dat het dezelfde lucht is

dezelfde stad

ons zien vertrekken terwijl we van elkaar houden

die ons in de verte aankijkt

en dan weer samen

gevangenen van deze hemel

van deze stad

wie heeft ons zien lijden?

wie heeft ons zien vertrekken?

die ons heeft gezien.

Hij pleegt 's nachts zelfmoord

Ik weet niet hoe ik haar moet redden