Con i jeans e gli stivali - Luca Barbarossa

Con i jeans e gli stivali da cow-boy

Guardavamo le ragazze dentro al bar

Passo a prenderti alle nove se tu vuoi

Un macchina qualcuno mi darà

Un macchina qualcuno mi darà.

Un tre sette verso sera non sta male

Con le moto parcheggiate fuori al bar

Ogni tanto si va a qualche funerale

Fino a che qualcuno non si sposerà

Fino a che qualcuno non si sposerà.

E le lune che passavano in quel bar

Tra le stecche da biliardo e la voglia di città

Con la vita con la vita che non va

E le lune che appassivano in quel bar

Tra le stecche da biliardo e le corse giù in città

Con la vita con la vita che non va

La domenica alle quattro in discoteca

Si finisce quasi sempre a pugni in faccia

E mio padre sulla fronte ha un’altra ruga

Certamente sta mattina è andato a caccia

Certamente sta mattina è andato a caccia.

Alle ragazze che camminano su e giù

Prima o poi qualcuno fischierà

Guarda quella con i pantaloni blu

È carina e mi hanno detto che ci sta

È carina e mi hanno detto che ci sta.

E le lune che passavano in quel bar

Tra le stecche da biliardo e la voglia di città

Con la vita con la vita che non va

Con la vita con la vita che non va che non va

E la vita la vita la vita la vita

E la vita di provincia è questa qua.

Met jeans en cowboylaarzen

We keken naar de meisjes in de bar

Ik haal je om negen uur op als je wilt

Iemand zal me een auto geven

Iemand zal me een auto geven.

Een drie-zeven in de avond is niet slecht

Met de fietsen buiten de bar geparkeerd

Af en toe gaan we naar een begrafenis

Tot er iemand trouwt

Tot er iemand gaat trouwen.

En de manen die voorbijgingen in die bar

Tussen de biljartkeus en het verlangen naar de stad

Met leven met leven dat niet klopt

En de manen die verdord in die bar

Tussen de biljartkeus en de pistes door de stad

Met leven met leven dat niet klopt

Zondag om vier uur in de disco

Je krijgt bijna altijd een stomp in je gezicht

En mijn vader heeft weer een rimpel op zijn voorhoofd

Hij is zeker gaan jagen vanmorgen

Hij ging zeker jagen vanmorgen.

Aan de meisjes die op en neer lopen

Vroeg of laat zal er iemand fluiten

Kijk naar die met de blauwe broek

Ze is aardig en ze vertelden me dat ze past

Ze is aardig en ze vertelden me dat ze past.

En de manen die voorbijgingen in die bar

Tussen de biljartkeus en het verlangen naar de stad

Met leven met leven dat niet klopt

Met leven met leven dat fout gaat dat niet gaat

En leven, leven, leven, leven

En dit is het provinciale leven hier.