Windburner - Lost in Separation

Settling in, I’m feeling lost again

This unfamiliar taste calls me to question myself

In the eye of the storm, a moment’s peace reminds me of a world so torn

I feel the whispers guide me home

Frost bitten, I feel my knuckles burn

My frightened soul searches for the warmth of your tenderness, a soft embrace

I look to the sky to find another way

Oh, how I long to forget

I look to the sky and start to fade away

Can you show me who I’m meant to be?

Cause I forgot what life was like when I believed

Can you show me what life means to me?

Show me the beauty in disparity

I’m freezing

Falling apart at the seams

Lost in these winter dreams

I’m failing

You’ve seen the worst in me

The air becomes too cold to breath

Carried the weight of my own world

I climbed through wire and still bear these scars

The weight of guilt is crushing me

The wolves are closing in on me

Frost bitten, I feel my knuckles burn

My frightened soul searches for the warmth of your tenderness, a soft embrace

I look to the sky to find another way

Oh, how I long to forget

I look to the sky and start to fade away

Can you show me who I’m meant to be?

Cause I forgot what life was like when I believed

Can you show me what life means to me?

Show me the beauty in disparity

Carried the weight of my own world

I climbed through wire and still bear these scars

Better off dead

A haunted soul

I feel the wolves closing in on me

Better off dead

A bastard soul

The weight of guilt is crushing me

I feel the wolves closing in on me

The weight of guilt is crushing me

Settling in, I’m feeling lost again

This unfamiliar taste calls me to question myself

In the eye of the storm, a moment’s peace reminds me of a world so torn

Ik ben aan het settelen, ik voel me weer verloren

Deze onbekende smaak roept me op om mezelf in vraag te stellen

In het oog van de storm doet een moment van rust me denken aan een wereld die zo verscheurd is

Ik voel dat het gefluister me naar huis leidt

Frost gebeten, ik voel mijn knokkels branden

Mijn bange ziel zoekt de warmte van je tederheid, een zachte omhelzing

Ik kijk naar de lucht om een ​​andere manier te vinden

Oh, wat verlang ik ernaar om te vergeten

Ik kijk naar de lucht en begin te vervagen

Kun je me laten zien wie ik moet zijn?

Omdat ik vergeten was hoe het leven was toen ik geloofde

Kun je me laten zien wat het leven voor me betekent?

Laat me de schoonheid in ongelijkheid zien

Ik bevries

Uit elkaar vallen uit zijn voegen

Verdwaald in deze winterdromen

ik faal

Je hebt het slechtste in mij gezien

De lucht wordt te koud om te ademen

Het gewicht van mijn eigen wereld gedragen

Ik ben door draad geklommen en draag nog steeds deze littekens

Het gewicht van schuld verplettert me

De wolven komen op me af

Frost gebeten, ik voel mijn knokkels branden

Mijn bange ziel zoekt de warmte van je tederheid, een zachte omhelzing

Ik kijk naar de lucht om een ​​andere manier te vinden

Oh, wat verlang ik ernaar om te vergeten

Ik kijk naar de lucht en begin te vervagen

Kun je me laten zien wie ik moet zijn?

Omdat ik vergeten was hoe het leven was toen ik geloofde

Kun je me laten zien wat het leven voor me betekent?

Laat me de schoonheid in ongelijkheid zien

Het gewicht van mijn eigen wereld gedragen

Ik ben door draad geklommen en draag nog steeds deze littekens

Beter dood

Een spookachtige ziel

Ik voel de wolven op me afkomen

Beter dood

Een bastaardziel

Het gewicht van schuld verplettert me

Ik voel de wolven op me afkomen

Het gewicht van schuld verplettert me

Ik ben aan het settelen, ik voel me weer verloren

Deze onbekende smaak roept me op om mezelf in vraag te stellen

In het oog van de storm doet een moment van rust me denken aan een wereld die zo verscheurd is