L'esodo - Loredana Bertè

Stelle di carta di questa sera

Ferme alle porte di Un’aria prigioniera

Sono i murales dei nostri giorni

Banchine vuote

Nè attese, nè ritorni

Insegne spente

Niente più voli

L’ultima corsa

Per ritrovarsi soli

E trascinati dalle maree

Contrabbandati dal fumo

Delle idee… e Anime scosse

Da questa danza

Poca fortuna

Col buio che avanza

In questo secolo di pazienza

Pura esistenza

E noi siamo senza

Noi partiti come in esodo

Per terre che non si vedono

In un silenzio abissale

Che fa male, che fa male

Questa è la farsa

Che chiami storia

Questo è il presente

Presente di peggiore memoria

Di calcinacci, di pezzi di vetro

Noi corpi nudi rimasti

Con una mano avanti

E l’altra dietro

Anime scosse

Da questa danza

Impallidite dal niente che avanza

In questo secolo di amarezza

Il risvegliarsi è già una prodezza

Noi partiti come in un esodo

Per terre che non emrgono

E questa volgia che sale

Quanto sale… quanto sale

Noi ormai dispersi

In quest’esodo

Senza nemmeno un telefono

Senza fermarsi mai

Senza sentirci mai

Stelle di carta di questa sera

Ferme alle porte

Di un’aria prigioniera.

De papieren sterren van vanavond

Stoppen bij de poorten van A prisoner air

Het zijn de muurschilderingen van onze tijd

Lege dokken

Wacht niet en keert niet terug

afmelden

Geen vluchten meer

De laatste race

Om jezelf alleen te vinden

En meegesleept door de getijden

Gesmokkeld door roken

Ideeën... en geschokte zielen

Van deze dans

weinig geluk

Met de oprukkende duisternis

In deze eeuw van geduld

Puur bestaan

En we zijn zonder

We vertrokken als in exodus

Voor landen die niet worden gezien

In een verschrikkelijke stilte

Dat doet pijn, dat doet pijn

Dit is de farce

Hoe noem je geschiedenis?

Dit is het heden

Heden van slechtste herinnering

Van puin, van stukjes glas

Wij naakte lichamen vertrokken

Met één hand vooruit

En de andere erachter

Geschokte zielen

Van deze dans

Bleek worden van niets dat vooruitgaat

In deze eeuw van bitterheid

Wakker worden is al een prestatie

We vertrokken als in een exodus

Voor landen die niet ontstaan

En deze volgia die opkomt

Hoeveel het stijgt... hoeveel het stijgt

We zijn nu vermist

In deze exodus

Zelfs zonder telefoon

Zonder ooit te stoppen

zonder ooit te horen

De papieren sterren van vanavond

Stoppen bij de poorten

Van een gevangene lucht.