Condominio N. 10 - Loredana Bertè

E mi alzo alla mattina

Dietro uno stupido caffè

E mi sento una cretina

Anche oggi di corvè

Mi confondo dentro a un sogno

Che oramai non torna più

Una bella casa al mare

Ora!

Nel profondo sud

Ma perché, perché

Non si può tornare indietro?

Ma perché, perché

Questa vita è come un treno?

Un martello alla mattina

Fiamma ossidrica alle 3

Il morale giù in cantina

Standard tipico «Bertè»

Si fa strada un sentimento

E a una signora non fa onore

Prendere a calci quel coglione

Del mio amministratore

Ma perché, perché

Non si può tornare indietro?

Ma perché, perché

Questa vita è come un treno?

Lasciami stare

Ho bisogno anch’io di vivere

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare

Ho bisogno anch’io di vivere

Lasciami stare… davvero…

E mi alzo alla mattina

E spero che non ci sia più

L’ufficiale giudiziario

Che mi fa sentire giù

E ripenso alla mia vita

Con la certezza che

Tutto questo cambierà

Ma che da me dipenderà

Ma perché, perché

Non si può tornare indietro?

Ma perché, perché

Questa vita è come un treno?

E lasciami stare

Ho bisogno anch’io di vivere

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare

Ho bisogno anch’io di vivere

Lasciami stare… davvero…

Dalle 8 di mattina

Fino all’ora del tramonto (davvero)

Mi nascondo dietro al buio

Dietro al buio più profondo

Lasciami stare

Ho bisogno anch’io di vivere

Lasciami stare… davvero…

La direzione della banca

Dice non la faccio franca

Lo manda a dire il direttore

Con un fax a colazione

E così sono due anni

Dice faccio solo danni

Che mi trovo sempre a corto

E che mi dà un codice rosso

Tutta colpa di uno «Zero»

E se ancora non lavoro

Ma non gliene frega niente

Niente, che è incazzato nero

Nero!

Nero!

Nero!

Nero!

Nero!

Vero…

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare… davvero…

Lasciami stare…

En ik sta 's ochtends op

Achter een stom café

En ik voel me een idioot

Zelfs vandaag van corvè

Ik raak in de war in een droom

Die nu niet meer terugkomt

Een prachtig huis aan zee

Nutsvoorzieningen!

In het diepe zuiden

Maar waarom, waarom?

Kun je niet terug?

Maar waarom, waarom?

Is dit leven als een trein?

Een hamer in de ochtend

Steekvlam om 3 uur

Moraal in de kelder

Typische standaard «Bertè»

Er ontstaat een gevoel

En een dame doet geen eer aan

Schop die klootzak

Mijn beheerder

Maar waarom, waarom?

Kun je niet terug?

Maar waarom, waarom?

Is dit leven als een trein?

laat me alleen

Ik moet ook leven

Laat me met rust... echt...

laat me alleen

Ik moet ook leven

Laat me met rust... echt...

En ik sta 's ochtends op

En ik hoop dat het weg is

de gerechtsdeurwaarder

Dat maakt me down

En ik denk terug aan mijn leven

Met de zekerheid dat

Dit zal allemaal veranderen

Maar dat zal van mij afhangen

Maar waarom, waarom?

Kun je niet terug?

Maar waarom, waarom?

Is dit leven als een trein?

En laat me met rust

Ik moet ook leven

Laat me met rust... echt...

laat me alleen

Ik moet ook leven

Laat me met rust... echt...

Vanaf 8 uur 's ochtends

Tot zonsondergang (echt)

Ik verschuil me achter het donker

Achter de diepste duisternis

laat me alleen

Ik moet ook leven

Laat me met rust... echt...

Het bestuur van de bank

Hij zegt dat ik er niet mee wegkom

De directeur stuurt het om te zeggen:

Met een fax bij het ontbijt

En zo is het twee jaar geleden

Hij zegt dat ik alleen schade aanricht

Dat ik mezelf altijd kort vind

En dat geeft me een rode code

Allemaal de schuld van een "Nul"

En als ik nog steeds niet werk

Maar ze geven er geen moer om

Niets, dat is boos zwart

Zwart!

Zwart!

Zwart!

Zwart!

Zwart!

WAAR…

Laat me met rust... echt...

Laat me met rust... echt...

Laat me met rust... echt...

Laat me met rust... echt...

Laat me met rust... echt...

Laat me met rust... echt...

Laat me alleen…