В той весне - Александр Жвакин, Loc-Dog

Единственный мой сон одной зиме бесприкословно вторит —

И я тону в её сугробах, и я зову с собой друзей.

А голая совсем душа всё показала на замедленном повторе,

Закрыв уставшие глаза.

Моя весна, — я потерял тебя, ты где?

Не знаю, что с тобой случилось.

Не тем, наверно, был я занят.

Забили мы тебя под лавку.

Развлекались, ничему не знали счет.

Сказал: «Так получилось, извини».

Так и не встретился с твоими озорными глазами.

Я никогда не вернусь, ведь не надеюсь быть тобой прощён.

Припев:

И без тебя года летят, как стрелы.

Замерзают корабли в холодной атмосфере.

Я машу тебе с Земли.

Посмотри!

-

Истосковались по тебе её жители —

Спящие в заснеженных автомобилях.

И там, где мы без дела просто так бродили.

Я ищу твои следы, там где ты,

И постоянно не хватает воды!

И постоянно не хватает воды!

И постоянно не хватает воды!

Всё осушило, а Солнца первый луч, как Отец —

Нам простит череду наших ошибок.

Однажды я вернусь к нам домой;

С ним на «Ты» перейду, —

А ты напомнишь, что я много грешил.

До краев бокал наполнил и проблем не решил.

Ты за долги мои расшиблась, когда хотел тонуть;

Ну, а сейчас, их даже некому вернуть.

Я отряхнул уже от снега пальто.

Ты поняла, что я устал кружиться по часовой.

Ты зашла, и я спросил тебя: «Простите, вы кто?»

Ты сказала, что ошиблась и закрылась шарфом.

Я видел дикую боль… Такую дикую боль —

За свою разную жизнь я наблюдал впервые.

Я никогда не вернусь, но ты меня прости за всё!

Припев:

И без тебя года летят, как стрелы.

Замерзают корабли в холодной атмосфере.

Я машу тебе с Земли.

Посмотри!

-

Истосковались по тебе её жители —

Спящие в заснеженных автомобилях.

И там, где мы без дела просто так бродили.

Я ищу твои следы, там где ты, —

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает воды.

И постоянно не хватает…

Mijn enige droom waarvan de winter onvoorwaardelijk weerklinkt -

En ik verdrink in zijn sneeuwbanken, en ik bel mijn vrienden met mij.

En een volkomen naakte ziel liet alles in slow motion zien,

Sluit je vermoeide ogen.

Mijn lente - ik ben je kwijt, waar ben je?

Ik weet niet wat er met je is gebeurd.

Waarschijnlijk niet waar ik mee bezig was.

We verslaan je onder de bank.

We hadden plezier, we kenden de score niet.

Hij zei: "Het is gebeurd, het spijt me."

Heb je ondeugende ogen nooit ontmoet.

Ik zal nooit meer terugkeren, want ik hoop niet door jou vergeven te worden.

Refrein:

En zonder jou vliegen de jaren als pijlen.

Schepen bevriezen in een koude atmosfeer.

Ik zwaai naar je vanaf de aarde.

Kijken!

-

De inwoners verlangden naar jou -

Slapen in besneeuwde auto's.

En waar we gewoon inactief ronddwaalden.

Ik ben op zoek naar je sporen, waar je bent,

En er is altijd een tekort aan water!

En er is altijd een tekort aan water!

En er is altijd een tekort aan water!

Alles droogde op, en de eerste straal van de zon, net als de Vader -

We zullen een reeks van onze fouten vergeven.

Op een dag zal ik terugkeren naar ons huis;

Ik zal met hem overschakelen naar "Jij", -

En je zult me ​​eraan herinneren dat ik veel heb gezondigd.

Het glas tot de rand gevuld en de problemen niet opgelost.

Je deed jezelf pijn voor mijn schulden toen je wilde verdrinken;

Welnu, er is niemand om ze zelfs maar naar terug te sturen.

Ik heb de sneeuw al van mijn jas geveegd.

Je begreep dat ik het zat was om met de klok mee te draaien.

Je kwam binnen en ik vroeg je: "Neem me niet kwalijk, wie ben jij?"

Je zei dat je een fout had gemaakt en jezelf bedekte met een sjaal.

Ik zag wilde pijn... Wat een wilde pijn -

Ik keek voor het eerst in mijn andere leven.

Ik zal nooit meer terugkeren, maar vergeef me alles!

Refrein:

En zonder jou vliegen de jaren als pijlen.

Schepen bevriezen in een koude atmosfeer.

Ik zwaai naar je vanaf de aarde.

Kijken!

-

De inwoners verlangden naar jou -

Slapen in besneeuwde auto's.

En waar we gewoon inactief ronddwaalden.

Ik ben op zoek naar je sporen, waar je bent, -

En er is altijd een tekort aan water.

En er is altijd een tekort aan water.

En er is altijd een tekort aan water.

En er is altijd een tekort aan water.

En er is altijd een tekort aan water.

En steeds vermist...