Linea 30 - Lo Stato Sociale

Il turno chiamato corta e quello più estremo della cortissima sono due turni

molto adatti a chi, come il babbo, preferisce alzarsi presto, lavorare e

staccare presto

Dice che così ha la giornata libera anche se poi alle 10 di sera si addormenta

L’azienda, chiamata così senza mai davvero nominarla, è uno di quei posti dove

lavorare è quasi un piacere

Sicuramente quasi un titolo per gente che, sicuramente di titoli non ne ha

Durante tutti gli anni 70 i dipendenti dei servizi dei trasporti pubblici

bolognesi sono stati vestiti con uno stile invidiabile: camicie azzurre,

pantaloni a zampa, mocassini e libertà di barba, baffi e capelli;

tipo George Harrison e Gianni Rivera

Il babbo di storie sulla guida te ne potrebbe raccontare per ore

Per 30 anni ha portato a spasso l’unità più varia con il solo obbiettivo di

finire il turno puntuale;

Perché se sei puntuale finisci il turno in orario

L’Azienda era una roba fresca, giovane

Gli autisti avevano fatto un bel ricambio e non c’erano più quelli del Tramvai

Malgrado le rotaie di via Rizzoli ti facciano ricordare di un’urbanistica di

tempi andati

La linea 30 tagliava Bologna in direzione Nord-Sud

Da San Michele in Bosco alla Bolognina

Portava in centro gli impiegati degli uffici e gli operai della Casaralta alla

Casaralta

Non è un caso che la squadra del quartiere si chiamasse Bo.

CA con il puntino

fra Bo e Ca

Lo leggi come Bocajuniors, ma in realtà significa Bolognina Casaralta

Un giorno in via Marconi il babbo fa fermata

Dalla porta anteriore si affaccia uno tutto di corsa e chiede: «questo va in stazione?»

Scoprì poi di aver imbarcato un giornalista dell’odiatissimo Resto del Carlino

Il babbo è sempre stato uno di molte parole e buoni sentimenti, ma con una

freddezza che in molti punti della mia vita ho scambiato per menefreghismo

Anche quel giorno aveva il solito obbiettivo di staccare il turno in orario,

andare a prendere mio fratello all’asilo e ritornare a casa da mia mamma

Il 2 Agosto 1980 la Linea 30, come al solito, scendeva da via Marconi verso

Piazza dei Martiri, dritto in via Amendola e poi a destra, davanti alla

stazione dei treni

Sembra distantissimo, ma se la fai a piedi in 5 minuti sei arrivato

Il tipo di corsa dice: «è scoppiata una bomba!»

Uno, due, tre, 10, 20, 50, 76 alla prima conta e 85 al definitivo

Centinaia i feriti

Eppure la Linea 30 alle 10 e mezza passò per viale Pietramellara non

sospettando nulla del genere

La stazione dei treni non era più una stazione dei treni

Era una cosa, una roba senza senso o forma

Polvere e macerie, gente ferita e grida

L’ambulanze per prime, la polizia

Una bomba in stazione il 2 di Agosto

Chi ci avrebbe mai pensato?

Chi è stato?

La P2, sicuramente lo Stato lo sa

Non lo sanno gli autisti degli autobus fra cui il babbo

Non lo sanno gli autisti dei taxi

I dipendenti della ferrovia, i lavoratori della CIGAR

Chi passava per caso, chi andava via, tornava

Se ne stava nella sala d’aspetto della seconda classe

Non lo so io nato nel 1985

Non lo sai tu

Nono lo sanno i vigili del fuoco, i medici

Non lo sa ancora nemmeno l’autobus 37 con Agide Melloni che per 16 ore prestò

servizio come soccorritore

La linea 30 oggi passa ancora dalla stazione dei treni di Bologna

Fa ancora quel percorso

In verità chiunque passi dalla stazione fa ancora quel percorso

De ronde die kort wordt genoemd en de meest extreme van de zeer korte zijn twee rondes

zeer geschikt voor diegenen die, net als hun vader, het liefst vroeg opstaan, werken en

snel loskoppelen

Hij zegt dat hij op deze manier de dag vrij heeft, zelfs als hij om 10 uur 's avonds in slaap valt

Het bedrijf, zo genoemd zonder het ooit echt een naam te geven, is een van die plaatsen waar

werken is bijna een plezier

Zeker bijna een titel voor mensen die zeker geen titels hebben

Gedurende de jaren '70 hebben de medewerkers van het openbaar vervoer

Bolognezers waren gekleed in een benijdenswaardige stijl: blauwe overhemden,

uitlopende broeken, mocassins en vrijheid van baard, snor en haar;

zoals George Harrison en Gianni Rivera

Papa rijverhalen kunnen je uren vertellen

30 jaar lang nam hij de meest gevarieerde eenheid mee voor een wandeling met als enig doel:

de dienst op tijd afmaken;

Want als je op tijd bent, ben je op tijd klaar met je dienst

Het bedrijf was fris, jong

De chauffeurs hadden een goede verandering aangebracht en die van de Tramvai . waren er niet meer

Ondanks dat de rails van via Rizzoli je doen denken aan een stadsplanning van

vervlogen tijden

Lijn 30 doorsnijdt Bologna in noord-zuid richting

Van San Michele in Bosco naar Bologna

Hij bracht kantoorbedienden en Casaralta-werknemers naar het centrum

Casaralta

Het is geen toeval dat het buurtteam Bo heette.

CA met de punt

tussen Bo en Ca

Je leest het als Bocajuniors, maar het betekent eigenlijk Bolognina Casaralta

Op een dag via Marconi stopt de vader

Vanaf de voordeur rent iemand naar buiten en vraagt: "Gaat dit naar het station?"

Hij ontdekte toen dat hij aan boord was gegaan van een journalist van het gehate Resto del Carlino

Vader is altijd een van de vele woorden en goede gevoelens geweest, maar met één

kilheid die ik op veel punten van mijn leven voor onverschilligheid heb aangezien

Zelfs die dag had hij het gebruikelijke doel om de dienst op tijd te verlaten,

ga mijn broer halen van de kleuterschool en ga naar huis naar mijn moeder

Op 2 augustus 1980 daalde lijn 30, zoals gebruikelijk, van de Via Marconi richting

Piazza dei Martiri, rechtdoor via Amendola en dan rechts, voor de

treinstation

Het lijkt heel ver weg, maar als je het te voet doet in 5 minuten ben je er

De racer zegt: "Er is een bom afgegaan!"

Een, twee, drie, 10, 20, 50, 76 tot de eerste telling en 85 tot de laatste

honderden gewonden

Toch ging lijn 30 om 10 en een half door viale Pietramellara niet

niets van dien aard vermoedend

Het treinstation was niet langer een treinstation

Het was een ding, een onzin of vormloos spul

Stof en puin, gewonden en geschreeuw

Eerst de ambulances, de politie

Een bom op het station op 2 augustus

Wie zou er aan gedacht hebben?

Wie heeft het gedaan?

P2, de staat weet het zeker

De buschauffeurs, waaronder mijn vader, weten het niet

Taxichauffeurs weten het niet

De werknemers van de spoorweg, de werknemers van de CIGAR

Degenen die toevallig voorbijgingen, degenen die weggingen, keerden terug

Hij stond in de wachtkamer van de tweede klas

Ik weet het niet, ik ben geboren in 1985

Je weet het niet

De brandweerlieden, de artsen, weten het niet

Zelfs bus 37 met Agide Melloni die 16 uur heeft uitgeleend weet het nog steeds niet

dienst als redder

Lijn 30 rijdt vandaag nog steeds door het treinstation van Bologna

Het neemt nog steeds dat pad

In werkelijkheid neemt iedereen die langs het station komt nog steeds dat pad