Eri Più Bella Come Ipotesi - Lo Stato Sociale

E adesso cosa resta della nostra età?

Se togli la ribalta, la radio, la musica, la fama e la voglia

Di riscrivere daccapo una storia irrisolta

Me lo chiedi e siamo dentro a un bar

E sei davvero stanca e hai perso gli occhi in una banca

E hai un contratto nuovo come protesi

Eri più bella quando non eri di nessuno, eri più bella quando eri gratis

Eri più bella quando rischiavi, eri più bella

Eri più bella come ipotesi

E non chiedevi altro alla vita che uscirne sudata e coi polsi tremanti

Le ginocchia sporche, una luce negli occhi

E non è piangere e non è urlare, ridere forte da spaccare i vetri

Rompere le cose finché ne hai, morire di vino e soste leggere

E a pochi passi dalla fine ubriacare le paure

E risorgere tramortiti il giorno dopo in un albergo

Con una vasca di squali nel cervello

Ed un’elica che ti solleva il petto

Stupidi come l’amore

Saggi come l’incoscienza

Senza più pensieri da gettare in mare

Senza più parole per abboccare e scoprire

Sempre dopo che per sempre non c'è tempo

Amarsi più forte di lavorare

Avere sempre meno ore

Che davvero non c'è tempo, non c'è tempo

E sei tu il tuo tempo migliore

Il tuo tempo migliore

Ah oh ah, oh ah, oh

E mi chiedi cos'è questo bisogno di spingersi al limite

E fare sempre la scelta sbagiata per vedere che succederà

E non farsi mai andare bene quel poco di pace prima del buio

Dover lasciar vincere il vento

Mischiare la pelle ed esplodere il cuore e ancora

Ti cerco nei giorni migliori

Ti cerco nei sorrisi degli altri

Che non sorridono mai come te

E non chiedevi altro alla vita che uscirne sudata e coi polsi tremanti

Le ginocchia sporche, una luce negli occhi

E non è piangere e non è urlare, ridere forte da spaccare i vetri

Rompere le cose finché ne hai, morire di vino e soste leggere

E a pochi passi dalla fine ubriacare le paure

E risorgere tramortiti il giorno dopo in un albergo

Con una vasca di squali nel cervello

Ed un’elica che ti solleva il petto

Stupidi come l’amore

Saggi come l’incoscienza

Senza più pensieri da gettare in mare

Senza più parole per abboccare e scoprire

Sempre dopo che per sempre non c'è tempo

Amarsi più forte di lavorare

Avere sempre meno ore

Che davvero non c'è tempo, non c'è tempo

E sei tu il tuo tempo migliore

Il tuo tempo migliore

Ah oh ah, oh ah, oh

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnarsi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

Bruciare sempre, spegnersi mai

En wat blijft er nu over van onze tijd?

Als je de schijnwerpers, de radio, de muziek, de roem en het verlangen wegneemt

Een onopgelost verhaal helemaal opnieuw schrijven

Je vraagt ​​het mij en we zitten in een bar

En je bent echt moe en je hebt je ogen verloren in een bank

En je hebt een nieuw contract als prothese

Je was mooier toen je van niemand was, je was mooier toen je vrij was

Je was mooier als je risico's nam, je was mooier

Je was mooier als hypothese

En je wilde niets liever van het leven dan bezweet en met trillende polsen eruit komen

Knieën vies, een lampje in de ogen

En het is niet huilen en het is niet schreeuwen, hardop lachen als brekend glas

Breek dingen terwijl je ze hebt, sterf van de wijn en stop even

En een paar stappen van het einde tot dronken de angsten

En de volgende dag verbijsterd herrijzen in een hotel

Met een haaientank in de hersenen

En een propeller die je borst optilt

Stom als liefde

Essays als bewusteloosheid

Met geen gedachten meer om in de zee te gooien

Zonder woorden meer om te bijten en te ontdekken

Altijd na voor altijd is er geen tijd

Houd meer van jezelf dan van werken

Steeds minder uren hebben

Dat er echt geen tijd is, er is geen tijd

En jij bent je beste tijd

Je beste tijd

Ah oh ah, oh ah, oh

En je vraagt ​​me wat deze behoefte is om jezelf tot het uiterste te drijven

En maak altijd de verkeerde keuze om te zien wat er gebeurt

En krijg nooit dat beetje rust voor het donker

De wind moeten laten winnen

Schud de huid en laat het hart exploderen en meer

Ik zoek je in de beste dagen

Ik zoek je in de glimlach van anderen

Die nooit lacht zoals jij

En je wilde niets liever van het leven dan bezweet en met trillende polsen eruit komen

Knieën vies, een lampje in de ogen

En het is niet huilen en het is niet schreeuwen, hardop lachen als brekend glas

Breek dingen terwijl je ze hebt, sterf van de wijn en stop even

En een paar stappen van het einde tot dronken de angsten

En de volgende dag verbijsterd herrijzen in een hotel

Met een haaientank in de hersenen

En een propeller die je borst optilt

Stom als liefde

Essays als bewusteloosheid

Met geen gedachten meer om in de zee te gooien

Zonder woorden meer om te bijten en te ontdekken

Altijd na voor altijd is er geen tijd

Houd meer van jezelf dan van werken

Steeds minder uren hebben

Dat er echt geen tijd is, er is geen tijd

En jij bent je beste tijd

Je beste tijd

Ah oh ah, oh ah, oh

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit

Brand altijd, ga nooit uit