Миядзаки - LeTai

Среди заснеженных северных гор, долгих тяжёлых дорог

Есть королевство, в котором годами живёт очень грустный народ

Направил он к солнцу свой взор, но солнце — несбыточный сон

Его застилают тучи с грозой, ведь правит великое зло

И так десятки лет там всяк, кто вякнуть смел

Что хочет отыскать свет, иссякнуть может в вязкой пустоте

И я — один из них

Затих внутри возни

Ищу себя в кромешной темноте

Боясь свою же тень

Раньше казалось, что можно забраться

Куда ты захочешь, когда тебе 20

Раньше боялся лишиться азарта

Сегодня боюсь я лишь мысли о завтра

Может забить и пойти покутить?

Это ведь нам всё равно по пути

И дни превращаются в грустный мультфильм

Надежды сдающий в утиль

Темпы возрастают прямо на глазах

Даём по газам, желая доказать

Что покориться может нам любой валютный знак,

Но кто же знал, что на том свете — безнал?

Мы проносимся мимо десятков домов, в чужие не глядя окна

Если бы только представить ты мог, как мне одиноко

И так ждёшь судьбоносные знаки

Чтобы кто-то указал тебе цель

Я хотел бы в мульт Хаяо Миядзаки

Тогда бы счастливы все были в конце

Но жизнь — немного сложней

И мы в ней сгораем от мнений извне

С годами становимся злее

Страдаем от страха измен

Листал свою память и понял, что это — не книга, а просто открытки

Не помню сюжетов, остались цветные картинки и мысли-обрывки

Детство, ясли, на ночь сказки

Вечно грязный, вечер, прятки

Школа, юность, юмор, шалость

Где-то горесть, чаще — радость,

А потом универ, снова дома нетрезв, но тревоги здесь нету места

Стало больше друзей и подруг, так ведь будет всегда, и вот здесь мир треснул

Пока что принятие — это лишь сон из далёких идиллий

Всё реже звонит телефон, и всё чаще звонит мне будильник

Я добр к тому, кто мне даже не друг, это мой вечный недуг

Я будто не тут, настолько открыт, что прячусь у всех на виду

В каждом куплете обычно 16 строчек, но в этом не будет двух

Нарочно его не закончу, послушай со мной, что не сказано вслух…

И так ждёшь судьбоносные знаки

Чтобы кто-то указал тебе цель

Я хотел бы в мульт Хаяо Миядзаки

Тогда бы счастливы все были в конце

Tussen de besneeuwde noordelijke bergen, lange harde wegen

Er is een koninkrijk waar jarenlang heel verdrietige mensen leven

Hij richtte zijn blik op de zon, maar de zon is een onwerkbare droom

Het is bedekt met wolken met een onweersbui, want een groot kwaad regeert

En dus is er al tientallen jaren iemand die durfde te blaten

Wat het licht wil vinden, kan opdrogen in een stroperige leegte

En ik ben een van hen

Tot rust gekomen in de drukte

Op zoek naar mezelf in het pikkedonker

Angst voor je eigen schaduw

Voordat het leek dat je kon klimmen

Waar wil je als je 20 bent

Ik was vroeger bang om mijn passie te verliezen

Vandaag vrees ik alleen maar gedachten aan morgen

Misschien scoren en wat gaan drinken?

Het is allemaal hetzelfde voor ons onderweg

En de dagen veranderen in een trieste tekenfilm

hoop afschaffen

Het tempo stijgt recht voor onze ogen

We geven gas, willen bewijzen

Dat elk valutateken aan ons kan onderwerpen,

Maar wie wist dat in de volgende wereld - zonder contant geld?

We haasten ons langs tientallen huizen, zonder in andermans ramen te kijken

Kon je je maar voorstellen hoe eenzaam ik ben

En dus wacht je op noodlottige tekenen

Voor iemand om je naar het doel te wijzen

Ik zou graag in de tekenfilm van Hayao Miyazaki willen zijn

Dan zou uiteindelijk iedereen blij zijn

Maar het leven is een beetje ingewikkelder

En we branden erin van meningen van buiten

Met de jaren bozer worden

We lijden aan de angst voor verraad

Bladerend door mijn geheugen en realiseerde me dat dit geen boek is, maar gewoon ansichtkaarten

Ik herinner me de plots niet meer, er zijn kleurenfoto's en fragmenten van gedachten

Jeugd, kinderdagverblijf, sprookjes 's nachts

Voor altijd vies, avond, verstoppertje

School, jeugd, humor, grap

Ergens verdriet, vaker vreugde,

En dan de universiteit, weer dronken thuis, maar er is geen plaats voor angst

Er zijn meer vrienden en vriendinnen, het zal altijd zo zijn, en hier is de wereld gebarsten

Tot nu toe is acceptatie slechts een droom uit verre idylles

De telefoon gaat steeds minder en de wekker gaat steeds vaker

Ik ben aardig voor iemand die niet eens mijn vriend is, dit is mijn eeuwige kwaal

Het is alsof ik er niet ben, ik ben zo open dat ik me verstop voor iedereen

Elk couplet heeft meestal 16 regels, maar dit heeft er geen twee.

Ik maak het niet expres af, luister met me mee naar wat niet hardop wordt gezegd...

En dus wacht je op noodlottige tekenen

Voor iemand om je naar het doel te wijzen

Ik zou graag in de tekenfilm van Hayao Miyazaki willen zijn

Dan zou uiteindelijk iedereen blij zijn