Эпос - LeTai

Серые тучи сгущаются, мглой покрывая верхушку Олимпа

В Афинах невинные люди вином упивались, слушая древние мифы

Где нимфы там хитро так тайны таили, внимая спор Зевса с Аидом

Это было задолго до римлян, задолго до посланий к коринфянам

«Брат!

Ты предал меня

И не доверял, и не дал и дня

Чтобы мог поменять и ведать с тобою,

Но в недры сослали, в бедах виня!»

Зевс всё понимал, но так уж сплелись судьбоносные сети:

«Прости нас, Аид, но не может быть богом живых тот, кто царь смерти»

«Ах так?

Я не поленюсь тут

Не могу велить всем?

Тогда испепелю всё!

Не могу смириться, напиться бы кровью

Увидеть их лица, сотру всё из принципа!

Будет вечная ночь!

(А!) Не прощу я лукавства

Хотел с Посейдоном ты править вдвоем?

Так с возмездным огнем я сожгу твоё царство!»

Так начиналась история

Сказаний о Древней Греции

Небесные воины

Сошлись в этой бойне с армией бесов

Если бы пели бы песни храбрые сердцем

То жили бы счастливо

Кому же молиться: Гефесту, Аресу?

Ведь эта война и сейчас идёт

И так изо дня в день тысячи лет

В летах человечества ищем ответ

Витать в облаках нам некогда, ведь

Навек на нас высечен гнев

Там видели вспышки, побоища

Как идолы пыщат чудовищно

Как скопища воинов, толпы и полчища

Бродят армадой, покой ища

Наполнились кровью все реки до верха

И ветром несло дым до неба

Гневно кипело и пенилось море

И пали под пеплом Спарта и Пелла

Афина молила отца

Глядя, как всё сокрушается в бездне

Ведь преданья гласят

Что рождён был мир в хаосе — в хаосе он и исчезнет

«Так и быть, я подарю вам рай, но собирать и помнить вы будете легенды

О том, сколько перебили их, и перемирие с братом заключил я ради смертных,

Но оставлю наказ, — люди слушали Зевса, к небу прильнув, —

Чтобы усвоили цену вы жизни, я напоследок дарю вам войну»

И так на года и на века

Нам бога предрекли погибать, как Икар

И река донесет до великих даров

Куда переправит Харон,

А те, кто остались, пусть помнят о смерти, как были дома сожжены

И славят ушедших, что душу Аиду отдали во имя живых

Grijze wolken worden dikker, waas bedekt de top van de berg Olympus

In Athene werden onschuldige mensen dronken van wijn terwijl ze luisterden naar oude mythen

Waar de nimfen daar sluw geheimen verborgen, luisterend naar het geschil tussen Zeus en Hades

Dit was lang voor de Romeinen, lang voor de brieven aan de Korinthiërs

"Broer!

Je hebt me verraden

En vertrouwde niet, en gaf geen dag om

Zodat ik kan veranderen en met jou kan weten,

Maar ze werden verbannen naar de ingewanden en beschuldigden hen van problemen!

Zeus begreep alles, maar noodlottige netwerken waren met elkaar verweven:

"Vergeef ons, Hades, maar hij die de koning van de dood is, kan niet de god van de levenden zijn"

"Ach?

Ik zal hier niet lui zijn

Kun je het niet aan iedereen vertellen?

Dan verbrand ik alles!

Ik kan het niet verdragen, ik zou bloed drinken

Zie hun gezichten, wis alles uit principe!

Er zal een eeuwige nacht zijn!

(Ah!) Ik zal bedrog niet vergeven

Wilde je samen met Poseidon regeren?

Dus, met het vuur van vergelding, zal ik uw koninkrijk verbranden!”

Zo begon het verhaal

Verhalen uit het oude Griekenland

Hemelse Strijders

Overeengekomen in dit bloedbad met een leger van demonen

Als ze liedjes van een dapper hart zouden zingen

Dan zouden ze gelukkig leven

Tot wie te bidden: Hephaestus, Ares?

Deze oorlog is tenslotte nog steeds aan de gang

En zo duizenden jaren lang van dag tot dag

In de jaren van de mensheid zoeken we naar een antwoord

We hebben geen tijd om in de wolken te zweven, want

Woede is voor altijd op ons gegrift

Ze zagen uitbraken, gevechten

Hoe afgoden monsterlijk gillen?

Zoals bijeenkomsten van krijgers, menigten en hordes

Ze zwerven rond in een armada, op zoek naar vrede

Alle rivieren waren tot de top gevuld met bloed

En de wind droeg rook naar de lucht

De zee kookte en schuimde woedend

En viel onder de as van Sparta en Pella

Athene bad tot haar vader

Alles zien afbrokkelen in de afgrond

De legendes zeggen tenslotte:

Dat de wereld werd geboren in chaos - in chaos zal het verdwijnen

"Het zij zo, ik zal je het paradijs geven, maar je zult legendes verzamelen en onthouden

Over hoeveel ze werden gedood, en ik sloot een wapenstilstand met mijn broer omwille van stervelingen,

Maar ik zal de bestelling verlaten, - mensen luisterden naar Zeus, zich vastklampend aan de lucht, -

Zodat je de prijs van het leven leert, geef ik je eindelijk oorlog"

En zo voor jaren en eeuwen

God voorspelde dat we zouden sterven zoals Icarus

En de rivier zal geweldige geschenken brengen

Waar zal Charon heen sturen?

En degenen die overbleven, laten ze de dood herinneren, hoe huizen werden verbrand

En ze prijzen de overledenen dat ze hun ziel aan Hades hebben gegeven in de naam van de levenden