Le poète - Les Negresses Vertes

Entre la houle et le grain

Le Poète est là, il est bien

Quand il n’y a plus d’envers

Il n’y a plus d’endroits

Equilibre précaire

Le faiseur de vers est roi

Quand il n’y a plus d’envers

Il n’y a plus d’endroits

Juste un peu de vin pour être à l’aise

Pas besoin de pèze, pas besoin de pèze pour faire le malin

Juste un peu de vin pour être à l’aise

Pas besoin de pèze, pas besoin de pèze pour faire le malin

Entre «le Havre et Caumartin»

Sans y aller par quatre chemins

Il débarque avec panache

Et retrouve le plancher des vaches

Avec les mots il jongle

Pour fuir une enfance amère

Accrochée sous les ongles

Comme un morceau de vers

Juste un peu de vin pour être à l’aise

Pas besoin de pèze, pas besoin de pèze pour faire le malin

Juste un peu de vin pour être à l’aise

Pas besoin de pèze, pas besoin de pèze pour faire le malin

Au dessus du soir au matin

Il refuse d’aller au chagrin

Reste libre d’aimer

Et redoute le blanc

Mais il va s'éclipser

La vie est un poème, pourtant

Juste un peu de vin pour être à l’aise

Pas besoin de pèze, pas besoin de pèze pour faire le malin

Le ciel est témoin de sa poésie

Le Roi a choisi le droit au festin

Tussen de deining en de bui

De dichter is er, hij is gezond

Wanneer er geen voordeel is

Er zijn geen plaatsen meer

Precaire balans

De versmaker is koning

Wanneer er geen voordeel is

Er zijn geen plaatsen meer

Gewoon een beetje wijn om je op je gemak te voelen

Geen peze nodig, geen peze nodig om te pronken

Gewoon een beetje wijn om je op je gemak te voelen

Geen peze nodig, geen peze nodig om te pronken

Tussen "Le Havre en Caumartin"

Zonder overboord te gaan

Hij komt met zwier aan

En vond de vloer van de koeien

Met de woorden die hij jongleert

Om een ​​bittere jeugd te ontvluchten

Verslaafd onder vingernagels

Als een versje

Gewoon een beetje wijn om je op je gemak te voelen

Geen peze nodig, geen peze nodig om te pronken

Gewoon een beetje wijn om je op je gemak te voelen

Geen peze nodig, geen peze nodig om te pronken

Boven van avond tot ochtend

Hij weigert naar verdriet te gaan

Wees vrij om lief te hebben

En vreest de witte

Maar hij zal wegglippen

Het leven is een gedicht, maar toch

Gewoon een beetje wijn om je op je gemak te voelen

Geen peze nodig, geen peze nodig om te pronken

De lucht is getuige van zijn poëzie

De koning heeft het recht om te feesten gekozen