Ignacius - Les Negresses Vertes

Il etait ne dans un champ de blé

Une belle facon pour débuter

Des charançons des affamés

Et un cure-dents pour moissonner

Des charançons des affamés

C’est ingancius en résumé

C’qu’il espérait, quelle modestie

C'était d’pouvoir vivre a l’abri

Voila l’ennui il y a plus d’place

Encore a corps la lutte des crasses

C’est ça 'lennui il y a plus d’place

Fait s’faire un trou, dans c’tas vorages

Petit petit

Le charbon rétréci

Le boulot se dissout

Bien malgré vous

Mais l’blév n’pousse plus bien entendu

Et pour ignace c’est quoi l’menu

Pour le pain blanc eet la traban

Grillre des pneus pas d’sentiments

Pour les fauchés les affames

Juste du pain noir et rien dedans

Main sans méthode à douze mille

Trouver sa place est-ce bien utile

Pour ingancius vous en doutiez

C’est les cactus qu’il fair pousser

L’histoire des hommes résolument

Ne s’arrange pas avec le temps

Hij werd geboren in een tarweveld

Een geweldige manier om te beginnen

Weevils van de hongerigen

En een tandenstoker om te oogsten

Weevils van de hongerigen

Het is inancius in een notendop

Waar hij op hoopte, wat een bescheidenheid

Het was om in het asiel te kunnen wonen

Hier komt de verveling, er is geen plaats meer

Nog steeds in de strijd tegen vuil

Dat is saai, er is geen ruimte meer

Maak een gat, in deze stapel vorages

Klein klein

gekrompen steenkool

De baan lost op

goed ondanks jou

Maar de tarwe groeit natuurlijk niet meer

En wat staat er bij Ignatius op het menu

Voor het witbrood en de traban

Grille banden geen gevoelens

Voor de brak de hongerigen

Gewoon zwart brood en niets erin?

Hand zonder methode op twaalfduizend

Is het nuttig om je plaats te vinden

Voor ingancius die je vermoedde

Het zijn de cactussen die hij kweekt

De geschiedenis van mannen resoluut

Wordt niet beter met de tijd