La der des der - Les Hurlements d'Léo

Faut pas compter sur le Eugène, il s’est barré avec

les clefs

Ca fait déjà deux jours que j’ai pas mis le nez dehors,

mes pantoufles me collent aux pieds et dedans il fait

chaud,

sous les pebroques les vieux sont là à écouter à regarder

passer le temps,

le temps de dire son âge, devenir un vieux croûton,

assis sur son balcon,

nourrir les pigeons,

claquer tout son pognon !

Demain ça ira mieux, Marcel vient nous rendre visite,

il va sûrement nous rapporter des nouvelles de la promise,

de celle en qui l’on croit, à qui l’on dit oui,

dès la première visite;

la Der des ders je voulais dire !

Faut pas compter sur le Eugène, il s’est barré avec les clefs.

C'était je me souviens, sur le pont de Tolbiac,

pas loin de chez Eugène,

là où l’miracle s’est accompli les sourds entendent!

Qui ne voulaient plus y voir regardent et nous aussi,

tête dans la terre je voulais dire.

Et ma foi, comme dirait cousin Hubert,

la tête dans la terre, on n’y voit pas si mal…

Reken niet op de Eugene, hij vertrok met

de sleutels

Het is al twee dagen geleden dat ik naar buiten ben gestapt,

mijn pantoffels plakken aan mijn voeten en daarin gaat hij

warm,

onder de kiezelstenen zijn de oude mensen er om te luisteren naar te kijken

tijd besteden,

tijd om zijn leeftijd te vertellen, een oude crouton te worden,

zittend op zijn balkon,

voer de duiven,

slam al zijn deeg!

Morgen gaat het beter, Marcel komt ons bezoeken,

hij zal ons zeker nieuws over de bruid brengen,

van degene in wie we geloven, tegen wie we ja zeggen,

vanaf het eerste bezoek;

de Der van de ders bedoelde ik!

Reken niet op Eugene, hij vertrok met de sleutels.

Ik herinner me, op de Tolbiac-brug,

niet ver van Eugène,

waar het wonder werd volbracht, horen de doven!

Wie niet meer wilde zien, kijkt toe en wij ook,

kop in de modder bedoelde ik.

En mijn geloof, zoals neef Hubert zou zeggen,

hoofd in de grond, zo slecht kun je niet zien...