Цветы - Леонид Агутин

Как же ты могла?

В глубине души,

Может, всё же мучают сомненья?

По кускам стекла

Я к тебе спешил

Получить хоть каплю одобренья.

На дворе туман.

В окне домов не разглядеть.

И не важно нам,

Про что молчать, о чём жалеть.

Снова погода

Женского рода.

Нужен пароль или ключ.

То ли осадки,

То ли украдкой

Солнце мелькнёт из-за туч.

И в преломленье

Света и тени

Слёзы сжигают мосты.

Милая, знаешь,

Самое время

В воду поставить цветы.

Чай уже остыл,

И цветы давно

Заскучали в полиэтилене.

Я в дверях застыл,

Ты глядишь в окно.

Эта сцена подлежит замене.

Проскочила лёгкая улыбка в паре фраз.

Но это не ошибка, это маленький, но шанс...

Снова погода

Женского рода.

Нужен пароль или ключ.

То ли осадки,

То ли украдкой

Солнце мелькнёт из-за туч.

И в преломленье

Света и тени

Слёзы сжигают мосты.

Милая, знаешь,

Самое время

В воду поставить цветы.

На окно.

Hoe kon je?

In het diepst van mijn ziel

Misschien nog gekweld door twijfels?

Door stukjes glas

Ik haastte me naar je toe

Zorg voor wat goedkeuring.

Mist buiten.

Door het raam zie je de huizen niet.

En het maakt ons niet uit

Waarover te zwijgen, waar spijt van te hebben.

Weer het weer

Vrouwelijk.

Een wachtwoord of sleutel is vereist.

Of de neerslag

of stiekem

De zon zal van achter de wolken flitsen.

En in breking

Lichten en schaduwen

Tranen branden bruggen.

Schat, weet je?

Het zal tijd worden

Zet bloemen in het water.

De thee is al koud

En bloemen lang geleden

Verveeld in polyethyleen.

Ik bevroor aan de deur

Je kijkt uit het raam.

Deze scène moet worden vervangen.

Een lichte glimlach gleed door in een paar zinnen.

Maar dit is geen fout, het is een kleine, maar een kans...

Weer het weer

Vrouwelijk.

Een wachtwoord of sleutel is vereist.

Of de neerslag

of stiekem

De zon zal van achter de wolken flitsen.

En in breking

Lichten en schaduwen

Tranen branden bruggen.

Schat, weet je?

Het zal tijd worden

Zet bloemen in het water.

Naar het raam.