Большое небо - Леонид Агутин

На свет распахнутых дверей большого неба

Под тенью тающей луны

Мы вылетали, кто б мы ни были и где бы

В плену тревожной тишины

За отражением облаков на фюзеляже

За ощущением штурвала под рукой

За тот восторг в твоих глазах и, знаешь, даже

За межполетною тоской

Мы так парили, как никто

В сфере небесных магистралей

Но нет возвышенней, чем то

Что так легко мы потеряли

На все вопросы были найдены ответы

Мы их ловили на лету

Мы знали плохо эту сторону рассвета

Но как родную знали ту

На побережье белоснежного покрова

Что отделяет силу неба от земли

Мы были рыцарями сказанного слова

На страже искренней любви

Мы так парили, как никто

В сфере небесных магистралей

Но нет возвышенней, чем то

Что так легко мы потеряли

Но нет возвышенней, чем то

Что так легко мы потеряли

На самом верхнем этаже открыта дверца

Что не откроется другим

Ведь ты же помнишь, как стучало мое сердце

В одной пульсации с твоим

За это время, что судьбой не называлось

А называлось — друг за друга до конца

Я буду жить на свете, сколько мне осталось

В моих возлюбленных сердцах

Мы так парили, как никто

В сфере небесных магистралей

Но нет возвышенней, чем то

Что так легко мы потеряли

Но нет возвышенней, чем то

Что мы едва не потеряли

Naar het licht van de open deuren van de grote lucht

Onder de schaduw van de vervagende maan

We vlogen weg, wie we ook waren en waar dan ook

Gevangen in een verontrustende stilte

Achter de weerspiegeling van de wolken op de romp

Voor het gevoel van het roer bij de hand

Voor dat genot in je ogen en, weet je, zelfs

Achter interflight verlangen

We stegen als niemand

In het rijk van hemelse snelwegen

Maar er is niets hoger dan dat

Wat we zo gemakkelijk verloren

Alle vragen zijn beantwoord

We hebben ze meteen gevangen

We kenden deze kant van de dageraad slecht

Maar als autochtoon wisten ze dat

Aan de witte kust

Wat scheidt de macht van de hemel van de aarde?

We waren ridders van het gesproken woord

Op de hoede van oprechte liefde

We stegen als niemand

In het rijk van hemelse snelwegen

Maar er is niets hoger dan dat

Wat we zo gemakkelijk verloren

Maar er is niets hoger dan dat

Wat we zo gemakkelijk verloren

De deur op de bovenste verdieping staat open.

Wat niet aan anderen wordt onthuld

Weet je nog hoe mijn hart klopte?

In dezelfde pulsatie met de jouwe

Gedurende deze tijd werd dat geen lot genoemd

En het heette - voor elkaar tot het einde

Ik zal in de wereld leven zo lang als ik heb verlaten

In mijn geliefde harten

We stegen als niemand

In het rijk van hemelse snelwegen

Maar er is niets hoger dan dat

Wat we zo gemakkelijk verloren

Maar er is niets hoger dan dat

Wat we bijna verloren