Остров - Леонид Агутин

За лесом воле-поле, а на небе дождь и тучи.

А за побережьем море-море, за морем горы груче.

В небе шальные птицы, им бы только не разбиться,

Но вероятен случай.

Ты все начнешь сначала, ты с ума свела не мало,

Я все пойму однажды, потому что мне не важно,

Что есть шальные птицы и что это не годится,

Может я тот отважный.

Где ты скитаешься, но где скрываешься.

Ты от людей возьми меня с собой.

Я тот безумный, видимо, и

Я могу быть с тобой...

Просто ты одинокий остров,

На море, где так часто тонули корабли.

Может, судьба тебе поможет и ты не будешь больше

Отшельницей любви...

За океаном реки, за рекою - лес и горы -

То, что стоит навеки, остальное - разговоры.

Ты все поймешь однажды, уже когда не важно,

Но может очень скоро ты сама собою

Где-то, будто бы буря в море, не сможешь быть другою,

Это точно, я не скрою.

В небе шальные птицы, в море болтают рыбы,

Им лишь бы с кем-то спорить.

Где ты скитаешься, но где скрываешься.

Ты от людей возьми меня с собой.

Я тот безумный, видимо, и

Я могу быть с тобой...

Просто ты одинокий остров,

На море, где так часто тонули корабли.

Может, судьба тебе поможет и ты не будешь больше

Отшельницей любви...

Где ты скитаешься, но где скрываешься.

Ты от людей возьми меня с собой.

Я тот безумный, видимо, и

Я могу быть с тобой...

Просто ты одинокий остров,

На море, где так часто тонули корабли.

Может, судьба тебе поможет и ты не будешь больше

Отшельницей любви...

Просто ты одинокий остров,

На море, где так часто тонули корабли.

Может, судьба тебе поможет и ты не будешь больше

Отшельницей любви...

Achter het bos is een veld, en in de lucht is er regen en wolken.

En voorbij de kust, zee-zee, voorbij de zee, zijn de bergen ruiger.

Er zijn gekke vogels in de lucht, ze willen gewoon niet breken,

Maar het is waarschijnlijk.

Je begint helemaal opnieuw, je hebt veel gek gereden,

Op een dag zal ik alles begrijpen, want het kan me niet schelen

Wat zijn zwerfvogels en wat is niet goed,

Misschien ben ik de dappere.

Waar dwaal je rond, maar waar verstop je je.

Jij van mensen neemt mij mee.

Ik ben zo gek, blijkbaar, en

Ik kan bij je zijn...

Je bent gewoon een eenzaam eiland

Op zee, waar zo vaak schepen zonken.

Misschien zal het lot je helpen en jij niet meer

De kluizenaar van de liefde...

Voorbij de oceaan van de rivier, voorbij de rivier - bos en bergen -

Wat voor altijd staat, de rest is praten.

Je zult op een dag alles begrijpen, al wanneer het er niet toe doet,

Maar misschien heel binnenkort jijzelf

Ergens, zoals een storm in de zee, kun je niet anders zijn,

Dat klopt, ik zal het niet verbergen.

Gekke vogels in de lucht, vissen die kletsen in de zee,

Ze willen gewoon ruzie met iemand.

Waar dwaal je rond, maar waar verstop je je.

Jij van mensen neemt mij mee.

Ik ben zo gek, blijkbaar, en

Ik kan bij je zijn...

Je bent gewoon een eenzaam eiland

Op zee, waar zo vaak schepen zonken.

Misschien zal het lot je helpen en jij niet meer

De kluizenaar van de liefde...

Waar dwaal je rond, maar waar verberg je je.

Jij van mensen neemt mij mee.

Ik ben zo gek, blijkbaar, en

Ik kan bij je zijn...

Je bent gewoon een eenzaam eiland

Op zee, waar zo vaak schepen zonken.

Misschien zal het lot je helpen en jij niet meer

De kluizenaar van de liefde...

Je bent gewoon een eenzaam eiland

Op zee, waar zo vaak schepen zonken.

Misschien zal het lot je helpen en jij niet meer

De kluizenaar van de liefde...