Тайна склеенных страниц - Леонид Агутин, Фёдор Добронравов

Не написанный сценарий, не разыгранный пока,

Не начавшийся спектакль - безымянная река.

Неудачное сравнение, словно маленькая ложь.

Непослушное видение, без которого живешь.

Этот снег пока не тает, и к подножию не течет.

Эта птица не взлетает, и не падает еще.

Это словно бы по правде, только словно бы не в счет.

Нет ни счастья, ни тревоги, ни слезинки на глазах.

Не повернуты дороги предисловием назад.

Это милое явление невесомой красоты.

Не безумного падения, не отчаяния пустоты.

Неисчерпанная близость, непугающая даль.

Неволнительная радость, неманящая печаль.

Ничего пока не жалко, никого пока не жаль.

Как молчание богато, и невнятен разговор.

Этот камерный театр смотрит окнами во двор.

На заклеенной афише еле виден силуэт.

Если ты чего-то слышишь, кроме просто: "Да" и "Нет".

Утомленное плетение, полувзгляд полутонов.

Этот мир неоткровенен и, увы, давно не нов.

Но однажды он восстанет и падет безмолвно ниц,

Вот тогда-то и не станет тайны склеенных страниц.

Не сценарий удивляет, а один отдельный взгляд.

Эти роли не читают, их играют наугад.

Это маленькая тайна первозданной красоты,

Существует неслучайно, хоть случайность - это ты.

Все качаются на ветке и пытаются упасть,

Эти маленькие детки, эти рифмы как напасть.

Эти строчки на салфетке про нешуточную страсть.

Утомленное плетение, полувзгляд полутонов.

Этот мир неоткровенен и, увы, давно не нов.

Но однажды он восстанет и падет безмолвно ниц,

Вот тогда-то и не станет тайны склеенных страниц.

Ongeschreven script, nog niet gespeeld

Een voorstelling die nog niet begonnen is, is een naamloze rivier.

Een ongelukkige vergelijking is als een kleine leugen.

De ondeugende visie waar je zonder leeft.

Deze sneeuw smelt nog niet en stroomt niet naar de voet.

Deze vogel stijgt niet op en valt nog niet.

Dit lijkt waar te zijn, alleen lijkt het niet te tellen.

Er is geen geluk, geen angst, geen tranen in de ogen.

De wegen worden niet teruggedraaid door het voorwoord.

Dit is een zoet fenomeen van gewichtloze schoonheid.

Geen gekke val, niet de wanhoop van leegte.

Onuitputtelijke nabijheid, intimiderende afstand.

Niet opwindende vreugde, onaantrekkelijke droefheid.

We hebben nog nergens medelijden mee, we hebben nog met niemand medelijden.

Hoe rijk is de stilte, hoe onduidelijk het gesprek is.

Dit kamertheater kijkt uit op de binnenplaats.

Op de verzegelde poster is nauwelijks een silhouet te zien.

Als u iets anders hoort dan alleen "Ja" en "Nee".

Vermoeiend weven, halftoon halftonen.

Deze wereld is niet open en, helaas, al lang niet nieuw.

Maar op een dag zal hij opstaan ​​en zwijgend op zijn gezicht vallen,

Dat is wanneer het geheim van gelijmde pagina's niet zal worden.

Het is niet het script dat verrast, maar één aparte blik.

Deze rollen worden niet voorgelezen, ze worden willekeurig gespeeld.

Het is een klein geheim van oerschoonheid

Toeval bestaat niet, al ben jij de kans.

Iedereen slingert op een tak en probeert te vallen

Deze kleine kinderen, deze rijmpjes zijn als een aanval.

Deze lijnen op een servet gaan over serieuze passie.

Vermoeiend weven, halftoon halftonen.

Deze wereld is niet open en, helaas, al lang niet nieuw.

Maar op een dag zal hij opstaan ​​en zwijgend op zijn gezicht vallen,

Dat is wanneer het geheim van gelijmde pagina's niet zal worden.