Schwanenlied - Leichenwetter

Mir tut’s so weh im Herzen!

Ich bin so matt und krank!

Ich schlafe nicht vor Schmerzen;

Mag Speise nicht und Trank;

Seh alles sich entfärben

Was Schönes mir geblüht

Ach, Liebchen, will nur sterben!

Dies ist mein Schwanenlied

Du wärst mir zwar ein Becher

Von Heilungslabsal voll.

-

Nur — daß ich armer Lecher

Nicht ganz ihn trinken soll!

Ihn, welcher so viel Süßes

So tausend Süßes hat!

-

Doch — hätt ich des Genießes

Nie hätt ich dennoch satt

Drum laß mich, vor den Wehen

Der ungestillten Lust

Zerschmelzen und vergehen

Vergehn an deiner Brust!

Aus deinem süßen Munde

Laß saugen süßen Tod!

Denn, Herzchen, ich gesunde

Sonst nie von meiner Not!

Het doet zo'n pijn in mijn hart!

Ik ben zo zwak en ziek!

Ik slaap niet van de pijn;

Houdt niet van eten en drinken;

Zie alles verkleuren

Er is iets moois voor mij tot bloei gekomen

Ach, lieverd, ik wil gewoon dood!

Dit is mijn zwanenzang

Je zou een mok voor me zijn

Vol geneeskrachtige zalf.

-

Alleen - dat ik, arme Lecher

Drink het niet helemaal!

Hij, die zoveel snoepjes

Dus duizend snoepjes!

-

Ja - als ik het genoegen had

Ik zou nooit genoeg hebben gehad

Dus laat me voor de weeën

De onbevredigde lust

Smelten en verdwijnen

Verdwijn op je borst!

Uit je zoete mond

Laat de zoete dood zuigen!

Omdat, schat, ik aan het herstellen ben

Anders nooit van mijn behoefte!