Similares - Laura Pausini

Quise cambiar de vida

Cuando en un laberinto miré hacia el cielo

Sin poder decidir

En casa en compañía de sílabas de amor

Vagando por el suelo

Con polvo las confundí

Y llegas tú, pasos serenos

Y te disculpas y nos parecemos

Y llegas tú, de que planeta?

Ojos sinceros de alma complicada

Un alma complicada…

Tan similares los dos

Que paz y guerra se aman de repente

Tan similares los dos

Besas mis labios y después mi frente

Tan similares que nos maravillará

Tan similares que nos enternecerá

Tan similares que eso nos protegerá

No me hace falta ya

Que tras mi salto haya una red que se abra

Tus brazos me salvaran

Me lo recuerdas tú

Solo quien vuela defiende y ama sus caídas

Y de ellas se burlará

Y que haces tú?

Que bien disimulas

En una mano coraje y ternura

Y llegas tú disipas las dudas

Tan similares los dos

Que damos vida a lo que estaba inerte

Tan similares los dos

Besas mis labios y después mi frente

Tan similares que nos maravillará

Tan similares que nos enternecerá

Y llegas tu y se disipa

El temor de quien se precipita

Tan similares los dos

Libres y prisioneros como los rebeldes

Tan similares los dos

Besas mis labios y después mi frente

Tan similares que nos enternecerá

Tan similares que nos maravillará

Tan similares que eso nos protegerá

Ik wilde mijn leven veranderen

Toen ik in een labyrint naar de lucht keek

niet in staat om te beslissen

Thuis in het gezelschap van lettergrepen van liefde

dwalen op de grond

Ik verwarde ze met stof

En je komt aan, serene stappen

En je verontschuldigt je en we lijken op elkaar

En jij komt van welke planeet?

Oprechte ogen van een gecompliceerde ziel

Een gecompliceerde ziel...

Beide zo gelijkaardig

Dat vrede en oorlog ineens van elkaar houden

Beide zo gelijkaardig

Je kust mijn lippen en dan mijn voorhoofd

Zo vergelijkbaar dat we versteld zullen staan

Zo vergelijkbaar dat het ons zal raken

Zo vergelijkbaar dat het ons zal beschermen

Ik heb het niet meer nodig

Dat er na mijn sprong een net opengaat

je armen zullen me redden

je herinnert me

Alleen degenen die vliegen verdedigen en houden van hun val

En ze zullen spotten

En wat doe je?

hoe goed je je verbergt

In één hand moed en tederheid

En als je aankomt, verdrijf je twijfels

Beide zo gelijkaardig

Dat we leven geven aan wat inert was

Beide zo gelijkaardig

Je kust mijn lippen en dan mijn voorhoofd

Zo vergelijkbaar dat we versteld zullen staan

Zo vergelijkbaar dat het ons zal raken

En je komt aan en het verdwijnt

De angst van degenen die zich haasten

Beide zo gelijkaardig

Vrij en gevangenen zoals de rebellen

Beide zo gelijkaardig

Je kust mijn lippen en dan mijn voorhoofd

Zo vergelijkbaar dat het ons zal raken

Zo vergelijkbaar dat we versteld zullen staan

Zo vergelijkbaar dat het ons zal beschermen