Recuérdame - Laura Pausini

Hace frío ya en esta playa que

Es la página arrancada en nuestro ayer

¿que invierno hará?

Si ya el amor se fue

No viviré…

Ya ni el alma está, ha muerto la alegría

Queda un mar que se va, y barre nuestra vida

La tuya, la mía, perdida eternidad

Que ya no es más arena a ráfagas

Recuérdame, Milán todo nevado

Y un tibio sol mirándonos correr

Recuérdame, si no se te hace raro

Revive así el gran instante aquel

Y regreso náufraga, y en la habitación

No estás, me dormiré sola sin tí

Soñandote al soñar

Y la vida va tenaz como yo soy

No tendrá piedad si no me quieres hoy

Más tú ¿qué harás con esta libertad?

Que para mí no tiene utilidad

Recuérdame, Milan todo nevado

Los besos que te dí al amanecer

Recuérdame, ¿no sientes que te llamo?

No pidas que te deje de querer

Y despierto náufraga, y en la habitación

No estás, y escapo así, dejando aquí

Este alba espléndida

Recuérdame, recuerda que te extraño

Recuerda a quien jamás te va a perder

Hulle el tiempo día a día

Flash de una fotografía, un regalo traígo aquí

La vida por venir a tí…

Het is al koud op dit strand

Het is de pagina die eruit is gescheurd in onze gisteren

welke winter wordt het?

Als de liefde al weg is

ik zal niet leven...

Zelfs de ziel is hier niet, de vreugde is gestorven

Er blijft een zee die vertrekt en ons leven wegvaagt

De jouwe, de mijne, verloren eeuwigheid

Dat het niet langer zand in barsten is

Onthoud mij, Milaan, helemaal bedekt met sneeuw

En een warme zon die ons ziet rennen

Onthoud mij, als je het niet raar vindt

Herbeleef het geweldige moment dat

En ik keer schipbreukeling terug, en in de kamer

Je bent hier niet, ik val alleen in slaap zonder jou

Dromen van jou als je droomt

En het leven gaat vasthoudend zoals ik ben

Hij zal geen genade hebben als je vandaag niet van me houdt

Maar wat doe je met deze vrijheid?

Dat heeft voor mij geen zin

Onthoud mij, Milaan, helemaal bedekt met sneeuw

De kussen die ik je gaf bij het ochtendgloren

Onthoud me, voel je niet dat ik je bel?

Vraag me niet te stoppen met van je te houden

En ik word schipbreukeling wakker, en in de kamer

Jij bent niet hier, en ik ontsnap zo, hier weggaand

Deze prachtige dageraad

Onthoud mij, onthoud dat ik je mis

Onthoud wie je nooit zal verliezen

hulle tijd van dag tot dag

Flits van een foto, een geschenk dat ik hier breng

Het leven dat naar je toe komt...