Mi dispiace - Laura Pausini

Mamma ho sognato che bussavi alla mia porta

E un po' smarrita ti toglievi i tuoi occhiali

Ma per vedermi meglio e per la prima volta

Sentivo che sentivi che non siamo uguali

Ed abbracciandomi ti sei meravigliata

Che fossi cosi' triste e non trovassi pace

Da quanto tempo non ti avevo piu' abbracciata

E in quel silenzio ho detto piano… mi dispiace!

Pero' e' bastato quel rumore

Per svegliarmi

Per farmi piangere e per farmi ritornare

La mia infanzia a tutti quei perduti giorni

Dove l’estate il cielo diventava mare

Ed io con le mie vecchie bambole ascoltavo

Le fiabe che tu raccontavi a bassa voce

E quando tra le tue braccia io mi addormentavo

Senza sapere ancora di essere felice.

Ma a sedici anni io pero' sono cambiata

E com’ero veramente adesso mi vedevo

E mi sentii ad un tratto sola e disperata

Perche' non ero piu' la figlia che volevo

Ed e' finita li' la nostra confidenza

Quel piccolo parlare che era un grande aiuto

Io mi nascosi in una gelida impazienza

E tu avrai rimpiantio il figlio che non hai avuto.

Oramai passavo tutto il tempo fuori casa

Non sopportavo le tue prediche per nulla

E incominciai a diventare anche gelosa

Perche' eri grande irraggiungibile e piu' bella

Mi regalai cosi' ad un sogno di passaggio

Buttai il mio cuore in mare dentro una bottiglia

E persi la memoria mancando di coraggio

Perche' mi vergognavo di essere tua figlia!

Ma tu non bussi alla mia porta e inutilmente

Ho fatto un sogno che non posso realizzare

Perche' ho il pensiero troppo pieno del mio niente

Perche' l’orgoglio non ti vuole perdonare

Poi se bussassi alla mia porta per davvero

Nmon riuscirei nemmeno a dirti una parola

Mi parleresti col tuo sguardo un po' severo

Ed io mi sentirei un’altra volta sola.

Percio' ti ho scritto questa lettera confusa

Per ritrovare almeno in me un po' di pace

E non per chiederti tardivamente scusa

Ma per riuscire a dirti mamma… mi dispiace!

Non e' piu' vero che di te io mi vergogno

E la mia anima lo sento ti assomiglia

Aspettero' pazientemente un altro sogno.

Ti voglio bene mamma… scrivimi…tua figlia.

Mam, ik droomde dat je op mijn deur klopte

En een beetje verdwaald zette je je bril af

Maar om me beter te zien en voor de eerste keer

Ik voelde dat je voelde dat we niet hetzelfde zijn

En je omhelsde me, je verwonderde je

Dat ik zo verdrietig was en geen rust vond

Hoe lang had ik je niet geknuffeld?

En in die stilte zei ik zacht... het spijt me!

Maar dat geluid was genoeg

Om me wakker te maken

Om me aan het huilen te maken en om me terug te laten komen

Mijn jeugd aan al die verloren dagen

Waar in de zomer de lucht de zee werd

En ik luisterde met mijn oude poppen

De sprookjes die je met zachte stem vertelde

En toen ik in jouw armen in slaap viel

Zonder nog te weten dat hij gelukkig is.

Maar op mijn zestiende veranderde ik

En zoals ik nu echt was zag ik mezelf

En ineens voelde ik me eenzaam en wanhopig

Omdat ik niet meer de dochter was die ik wilde

En daar eindigde ons vertrouwen

Dat kleine gesprek dat een grote hulp was

Ik verborg mezelf in koud ongeduld

En je zult spijt hebben gehad van het kind dat je niet had.

Inmiddels was ik al mijn tijd weg van huis

Ik kon je preken helemaal niet uitstaan

En ik begon ook jaloers te worden

Omdat je geweldig onbereikbaar en mooier was

Dus gaf ik mezelf aan een voorbijgaande droom

Ik gooide mijn hart overboord in een fles

En ik verloor mijn geheugen door gebrek aan moed

Omdat ik me schaamde om je dochter te zijn!

Maar je klopt niet op mijn deur en tevergeefs

Ik had een droom die ik niet kan vervullen

Omdat ik teveel aan mijn niets heb gedacht

Omdat trots je niet wil vergeven

Als je dan echt op mijn deur klopt

Ik kon niet eens een woord tegen je zeggen

Je zou tegen me praten met je ietwat strenge blik

En ik zou me nog een keer alleen voelen.

Dus ik schreef je deze verwarde brief

Om in ieder geval wat rust in mij te vinden

En niet te laat sorry zeggen

Maar om je mama te kunnen vertellen... het spijt me!

Het is niet meer waar dat ik me voor je schaam

En ik voel dat mijn ziel op jou lijkt

Ik wacht geduldig op een nieuwe droom.

Ik hou van je mam... schrijf me... je dochter.