Me quedo - Laura Pausini

Me quedo mucho más de lo que pierdo

Te dejo ir a ti y no al recuerdo

Me quedo aquellos años del encanto

Los otros llegaran y te los cuento

Porque los dos supimos ser felices y superar nuestros obstáculos

Mirar contigo siempre hacia delante era ya solo un espectáculo

Y comprendí que duerme mucho menos quien ama un poco más

Me quedo los escalofríos dorados

Porque olvidarlos no seria sensato

Me quedo incluso esta herida abierta

Y el no tener razón no me atormenta

Porque hay que aceptar las diferencias que hubieron siempre entre tú y yo

Vivir sin insistir en la importancia de ser frágil o ser vencedor

Y mientras tú dormías yo espiaba al cielo

Vi las estrellas bailando de puntillas mirándote a ti

Hasta colmar tus espacios de la luz más hermosa de allí

Hasta inundar nuestra vida de la luz más hermosa

Me quedo las cosas que has dicho en la puerta

Tu aliento en el pecho y las flores de malva

Porque no hay ningún fallo y un final y en medio el bien se quedara

Me quedo tu rencor si te parece

Te juro que el mio lo deje perderse

Si hemos sido parte de un error

A veces fuimos también algo mejor

Ik bewaar veel meer dan ik verlies

Ik liet je gaan en niet de herinnering

Ik bewaar die jaren van betovering

De anderen zullen komen en ik zal het je vertellen

Omdat we allebei wisten hoe we gelukkig moesten zijn en onze obstakels konden overwinnen

Vooruitkijken met jou was al een show

En ik begreep dat iemand die van wat meer houdt, veel minder slaapt

Ik bewaar de gouden rillingen

Omdat het niet verstandig zou zijn om ze te vergeten

Ik blijf zelfs deze open wond

En niet gelijk hebben kwelt me ​​niet

Omdat je de verschillen moet accepteren die er altijd waren tussen jou en mij

Leven zonder te benadrukken hoe belangrijk het is om kwetsbaar te zijn of een winnaar te zijn

En terwijl je sliep, bespioneerde ik de lucht

Ik zag de sterren dansen op hun tenen en naar je kijken

Totdat je je ruimtes vult met het mooiste licht daar

Totdat ons leven wordt overspoeld met het mooiste licht

Ik bewaar de dingen die je zei bij de deur

Je adem op de borst en de kaasjeskruidbloemen

Omdat er geen mislukking is en een einde en in het midden zal het goede blijven

Ik zal je wrok koesteren als je denkt van wel

Ik zweer dat de mijne hem liet verdwalen

Als we deel hebben uitgemaakt van een fout

Soms waren we ook iets beters