La soluzione - Laura Pausini

Eri tu

Tra tutta quella gente

Eri tu

Con quell’aria importante

Eri tu

Che scioglievi il mio cielo di aquiloni

E trasformava in poesia

La città di muri

Eri tu

Quella notte che ci siamo persi

Tra mille fasi, contrattempi e controtempi

Mi riconosceresti mai

Negli occhi che ora hai?

E anche oggi rimando a domani

Per non pensarti più

Ma non ci credere a chi dice

Che questo tempo ci ha fatto perdere

Tu non gli credere

Lascio un passato di spettri

E cerco nuovi confini

Ma in questa notte d’estate

Un po' di freddo ci vuole

Lascio le mie paure

Ad un soffio di vento

Per coprirti le spalle

Solo col mio silenzio

E non distinguo più

Orizzonti, universi o destinazione

Ma sei ancora tu

La soluzione

Eri tu

Quella notte che ci siamo chiesti

Se doveva finire

Dove finiscono tutti i momenti

Che tanto già lo sai

Che li conserverai

Anche oggi rimando a domani

Il non pensarti più

Ma non ci credere a chi dice

Che questo fuoco diventa cenere

Tu non gli credere

Lascio un passato di spettri

E cerco nuovi confini

Ma in questa notte d’estate

Un po' di freddo ci vuole

Lascio le mie paure

Ad un soffio di vento

Per coprirti le spalle

Solo col mio silenzio

E non distinguo più

Orizzonti, universi o destinazione

Ma sei ancora tu

La soluzione

Con gli occhi rossi di chi ha corso troppo

O forse pianto non me lo ricordo

Ma il tuo ricordo che mi tengo stretto

È il mio domani

Lascio un passato di spettri

Col futuro davanti

Ma in questa notte d’estate

La vita è come ci vuole

Lascio le mie paure

Zulle spalle del tempo

Per riscrivere al buio

Il nostro cielo diverso

E non distinguo più

Orizzonti, universi o destinazione

Ma sei ancora tu

La soluzione

La soluzione

La soluzione

Was je

Tussen al die mensen

Was je

Met die belangrijke lucht

Was je

Dat je mijn lucht van vliegers smolt

En het werd poëzie

De stad van muren

Was je

Die nacht waren we verdwaald

Tussen duizend fasen, tegenslagen en tegenslagen

Je zou me nooit herkennen

Wat heb je nu in je ogen?

En ook vandaag verwijs ik naar morgen

Om jou te vergeten

Maar geloof niet wie het zegt

Dat deze tijd ons heeft laten verliezen

Geloof hem niet

Ik laat een verleden van geesten achter

En ik zoek nieuwe grenzen

Maar op deze zomeravond

Het duurt een beetje koud

Ik verlaat mijn angsten

Met een zuchtje wind

Om je rug te bedekken

Alleen met mijn stilte

En ik onderscheid niet meer

Horizonten, universums of bestemming

Maar jij bent het nog steeds

De oplossing

Was je

Die nacht vroegen we ons af

Als het moest eindigen

Waar alle momenten eindigen

Je weet al zoveel

Dat je ze zult houden

Ook vandaag verwijs ik naar morgen

Niet meer aan je denken

Maar geloof niet wie het zegt

Dat dit vuur as wordt

Geloof hem niet

Ik laat een verleden van geesten achter

En ik zoek nieuwe grenzen

Maar op deze zomeravond

Het duurt een beetje koud

Ik verlaat mijn angsten

Met een zuchtje wind

Om je rug te bedekken

Alleen met mijn stilte

En ik onderscheid niet meer

Horizonten, universums of bestemming

Maar jij bent het nog steeds

De oplossing

Met de rode ogen van degenen die te veel hebben gerend

Of misschien herinner ik me niet dat ik huilde

Maar jouw herinnering die ik stevig vasthoud

Het is mijn morgen

Ik laat een verleden van geesten achter

Met de toekomst voor de boeg

Maar op deze zomeravond

Het leven is wat nodig is

Ik verlaat mijn angsten

Zulle schouders van de tijd

Om in het donker te herschrijven

Onze andere lucht

En ik onderscheid niet meer

Horizonten, universums of bestemming

Maar jij bent het nog steeds

De oplossing

De oplossing

De oplossing