La geografia del mio cammino - Laura Pausini

E di chi sar il coraggio allora se non sar il mio

Se si spegne quella luce resto io

Di chi la pi profonda decisione

Al di la dei sogni appesi ad una canzone

Oggi riconosco il suono della voce di chi sono

E mi fido di un passato carico d’ingenuit

Di chi va dallo stupore ad un’altra et

Perch quando sembra tutto poco chiaro

Se mi fermo alla ricerca di un pensiero

Scopro in uno specchio il cielo

La geografia del mio cammino

Da me, torno da me, perch ho imparato

A farmi compagnia

Dentro di me, rinasco e frego la malinconia

Bella come non mi sono vista mai io mai

Fianco al fianco al mio destino scritto nelle linee della mano

L’uragano che mi gira intorno sono solo io

Vedo la speranza infondo a quell’oblio

Il difetto l’esperienza che non ho ancora

Ma non me ne prendo cura, non ho pi paura

Da me torno da me, perch ho imparato a farmi compagnia

Dentro di me, ripeto una bestemmia una poesia

Belle come io non l’ho sentita mai, io mai

Occhi dritti all’orizzonte, sull’asfalto lascio le mie impronte

Cos' la solitudine, cos'

Ho voglia di deciderlo da me, da me

Torno da me, da me per non andarmene pi via, torno da me

Scopro in uno specchio la geografia del mio cammino

Del mio cammino

En wiens moed zal het dan zijn als het niet de mijne is?

Als dat licht uitgaat, blijf ik

Wiens beslissing is de diepste?

Voorbij dromen hangend aan een lied

Vandaag herken ik het geluid van wie ik ben

En ik vertrouw op een verleden vol vindingrijkheid

Van degenen die van verbazing naar een ander tijdperk gaan

Want als het allemaal onduidelijk lijkt

Als ik stop met zoeken naar een gedachte

Ik ontdek de lucht in een spiegel

De geografie van mijn pad

Van mij kom ik terug bij mij, want ik heb geleerd

Om me gezelschap te houden

Binnen in mij ben ik herboren en scrub ik de melancholie

Mooi zoals ik mezelf nog nooit heb gezien

Zij aan zij mijn lot geschreven in de lijnen van de hand

De orkaan die om mij draait, ben ik gewoon

Ik zie de hoop op de bodem van die vergetelheid

Het defect is de ervaring die ik nog niet heb

Maar ik zorg er niet voor, ik ben niet meer bang

Ik kom bij mezelf terug, want ik heb geleerd mezelf gezelschap te houden

In mij herhaal ik een godslastering een gedicht

Mooi zoals ik het nog nooit heb gevoeld, ik heb het nog nooit gevoeld

Ogen recht op de horizon, ik laat mijn voetafdrukken op het asfalt

Wat is eenzaamheid, wat is?

Ik wil het voor mezelf beslissen, voor mezelf

Ik kom terug naar mij, naar mij om niet weg te gaan, ik ga terug naar mij

Ik ontdek de geografie van mijn pad in een spiegel

van mijn pad