Invece no - Laura Pausini

Fino a riprendersi ogni battito

E non cercare l’attimo, per andar via

(Non andare via)

Perché non pio' essere abitudine

Dicembre senza te

Chi resta qui spera l’impossibile

Invece no, non s'è più tempo per spiegare

Per chiedere se ti avevo dato amore

Io sono qui e avrei da dire ancora, ancora

Perché si spezzano tra I denti

Le cose più importanti

Quelle parole che non osiamo mai

E faccio un tuffo nel dolore, per farle risalire

Portarle qui, una per una qui

Le senti tu pesano e si posano per sempre su di noi

E se manchi tu, io non so ripeterle

Io non riesco a dirle più

Invece no, qui piovono I ricordi

Ed io farei di più, di ammettere che è tardi

Come vorrei, poter parlare ancora, ancora

E Invece no, non ho più tempo per spiegare

Avevo anch’io, io qualcosa da sperare davanti a me

Qualcosa da finire insieme a te

Forse mi basta respirare

Solo respirare un po

Forse è tardi, forse invece no

Totdat elke hartslag is hersteld

En zoek niet naar het moment om weg te gaan

(Ga niet)

Omdat het geen gewoonte kan zijn

December zonder jou

Degenen die hier blijven hopen het onmogelijke

Maar nee, er is geen tijd meer om uit te leggen

Om te vragen of ik je liefde heb gegeven

Ik ben hier en ik moet het nog een keer zeggen

Omdat ze tussen de tanden breken

De belangrijkste dingen

Die woorden die we nooit durven

En ik neem een ​​duik in pijn, om ze weer boven te halen

Breng ze hier, één voor één hier

Je voelt ze wegen en voor altijd op ons rusten

En als je ze mist, weet ik niet hoe ik ze moet herhalen

Ik kan het haar niet meer vertellen

Maar nee, herinneringen regenen hier

En ik zou meer doen, om toe te geven dat het laat is

Hoe zou ik willen, om weer te kunnen spreken, weer

Maar nee, ik heb geen tijd meer om het uit te leggen

Ik ook, ik had iets om op te hopen voor me

Iets om mee af te sluiten

Misschien moet ik gewoon ademen

Gewoon een beetje ademen

Misschien is het laat, misschien niet