En los jardines donde nadie va - Laura Pausini

Mira que arrugada esta' esa piel

En su alma siente frio y ves

Ni las lagrimas que guarda en el

Hoy pueden caer

Otro dia tiene que pasar

Alegrias de otros que veras

Y este tiempo inconciliable

Que juega ya contra ti

Acabamos al final de pie

En una ventana para ver

Espectadores melancolicos

De felicidad improbable

Tantos viajes que quisiste hacer

Y ahora sabes que no puede ser

Un dolor que tu conoces bien

Solo el no te abandonar ya

Jamas

Te refugias en tu soledad

Mientras crece tu fragilidad

Los milagros ya no esperaras

Ahora ya no

Con munecos ya no hables mas

Y no toques esas pildoras

Esa monja es tan simpatica

Con las almas tiene practica.

Te daria mi mirada

Para hacerte ver lo que quieras

La energia, la alegria

Para regalarte sonrisa

Di que si simepre si

Y podras volar con mis alas

Donde tu sabes ya

Con tu corazon y sin penas

Hacer brillar de nuevo el sol

Para que el invierno se vaya

Curarte las heridas

Y darte dientes para que comas

Y luego verte sonreis

Luego verte correr de nuevo

Olvida ya

Hay quien se olvidar

De llevar una flor pasar un sabado

Despues… Silencios

Duspues… Silencios

En los jardines donde nadie va

Se respira la inutilidad

Hay respeto y limpieza pura

Es casi locura

Es tan bello abrazarte aqui

Defenderte y luchar por ti

Y vestirte y peinarte asi

Y susurarte no te rindas no

En los jardines donde nadie va

Cuanta vida cuanta soledad

Los achaques crecen dia a dia

Somos nadie sin la fantasia.

Sostenles tu abrazales

Te ruego no dejemos que caigan

Esiles, fragiles, tu carino nunca les niegues

Estrellas que ahora no se ven

Pero dan sentido a este cielo

Los hombres no pueden brillar

Si no brillan tambien por ellos

Manos que ahora temblaran

Porque el viento sopla mas fuerte

No les dejes ahora no

Que no les soprenda la muerte

Somos egoista cuando en vez de ayudar

Nos negamos

Olvida ya

Hay quien se olvidar

De llevar una flor pasar un sabado

Despues… Silencios

Duspues… Silencios

Kijk hoe gerimpeld deze huid is

In zijn ziel voelt hij koud en zie je

Noch de tranen die hij in zich houdt

Vandaag kunnen ze vallen

er moet weer een dag voorbij

Vreugden van anderen die je zult zien

En deze onverenigbare tijd

wie speelt er al tegen jou

We eindigden op het einde staan

in een raam om te zien

melancholische toeschouwers

van onwaarschijnlijk geluk

Zoveel reizen die je wilde doen

En nu weet je dat het niet kan

Een pijn die je goed kent

Alleen laat hij je niet meer in de steek

Nooit

Je schuilt in je eenzaamheid

Naarmate je kwetsbaarheid groeit

Wonderen zullen niet langer wachten

Niet nu

Met poppen praat je niet meer

En raak die pillen niet aan

Die non is zo aardig

Met zielen heeft hij oefening.

Ik zou je mijn blik geven

Om je te laten zien wat je wilt

De energie, de vreugde

om je een glimlach te bezorgen

Zeg ja altijd ja

En je kunt vliegen met mijn vleugels

waar je al weet

Met je hart en zonder verdriet

Laat de zon weer schijnen

Voor de winter om te gaan

genees je wonden

En je tanden te eten geven

En dan zie ik je lachen

Zie je dan weer rennen

al vergeten

Er zijn mensen die vergeten

Om een ​​bloem te nemen om een ​​zaterdag door te brengen

Na... Stiltes

Duspues... Stiltes

In de tuinen waar niemand komt

Nutteloosheid wordt ingeademd

Er is respect en pure reinheid

Het is bijna gek

Het is zo mooi om je hier vast te houden

Verdedig en vecht voor jou

En kleed en kam je haar zo

En fluister tegen je, geef niet op, nee

In de tuinen waar niemand komt

hoeveel leven hoeveel eenzaamheid?

De kwalen groeien met de dag

We zijn niemand zonder fantasie.

geef ze je knuffels

Ik smeek je om ze niet te laten vallen

Esiles, breekbaar, je liefde ontkent ze nooit

Sterren die nu niet worden gezien

Maar ze begrijpen deze lucht

mannen kunnen niet schijnen

Als ze ook niet voor hen schijnen

Handen die nu zullen beven

Omdat de wind harder waait

Laat ze nu niet achter nee

Laat je niet verrassen door de dood

We zijn egoïstisch wanneer in plaats van te helpen

wij weigeren

al vergeten

Er zijn mensen die vergeten

Om een ​​bloem te nemen om een ​​zaterdag door te brengen

Na... Stiltes

Duspues... Stiltes