Bienvenido - Laura Pausini

A ti, que pierdes el rumbo de casa, mas vas

Donde te llevan tus pies, ahí estás.

Veo la libertad

De tus zapatos salpicar.

A aquel que dice palabras hirientes porque

Quizá no se sabe comprender,

A quien suplicó

Y que al momento se olvidó.

Al que no tienes secretos que confiarle,

Que ofrece mentiras sin parar,

A quien no pide perdón

Mas lo tendrá.

Bienvenido el llanto y su consuelo

Y el presagio de nieve en el cielo,

Bienvenido el que sonríe, quien tropieza y sigue

Y el que un buen consejo siempre te da.

Bienvenido un tren que surca mares

Y nos une a tiempo en navidades,

Bienvenidos los artistas, todas sus pasiones,

Bienvenido aquel que no cambiará

Lo que somos hoy.

A esta luna que sueños hará realidad,

O los disfraza de oportunidad,

A quien maquilló

Su espera en un semáforo,

Y bienvenido sea este largo invierno

Si nos ayuda a mejorar,

Y aquel que tenga el coraje de arriesgar.

Bienvenido el llanto y el consuelo

Y el presagio de nieve en el cielo,

Bienvenido aquel que duda, el que se desnuda

Porque quiere o por necesidad.

Bienvenida la noche de bodas

Y el momento de quedarse a solas,

Bienvenido es el pianista, todas sus canciones,

Los acordes que reflejan así

Lo que somos hoy.

¿qué falta, qué vendrá?

(stop, stop, stop, stop) qué me falta?

De todo esto ¿qué vendrá?

(stop, stop, stop, stop) qué nos falta?

De todo esto ¿qué será?

(stop, stop, stop, stop)

Lo que falta,

Quizá…

Bienvenido el llanto y su consuelo

Y el presagio de nieve en el cielo,

Bienvenido quien sonríe, quien se asusta y cae

Pero sin desesperar.

Bienvenido un tren que surca mares,

El que nos une a tiempo en navidades,

Bienvenidos los artistas con sus intuiciones,

Bienvenido aquello que somos hoy,

Lo que somos hoy…

De aquí no me voy

Porque somos hoy,

Lo que somos hoy.

Voor jou, die de weg naar huis verdwaalt, hoe meer je gaat

Waar je voeten je brengen, daar ben je.

Ik zie de vrijheid

Van je schoenen spatten.

Aan degene die kwetsende woorden zegt omdat

Misschien weet je niet hoe je het moet begrijpen,

wie smeekte

En dat was toen vergeten.

Aan wie je geen geheimen hebt om te toevertrouwen,

Dat biedt eindeloze leugens,

wie verontschuldigt zich niet

Maar je zult het hebben.

Verwelkom het huilen en zijn troost

En de voorbode van sneeuw in de lucht,

Verwelkom degene die lacht, die struikelt en volgt

En degene die goede raad je altijd geeft.

Verwelkom een ​​trein die zeeën oversteekt

En sluit zich op tijd bij ons aan met Kerstmis,

Welkom artiesten, al je passies,

Verwelkom degene die niet zal veranderen

Wat we vandaag zijn.

Naar deze maan zullen dromen uitkomen,

Of vermomt ze als kans,

wie heeft verzonnen?

Je staat te wachten bij een stoplicht,

En welkom deze lange winter

Als het ons helpt te verbeteren,

En wie durft te riskeren.

Welkom huilen en troost

En de voorbode van sneeuw in de lucht,

Verwelkom degene die twijfelt, degene die zich uitkleedt

Omdat je wilt of omdat het moet.

Welkom op de huwelijksnacht

En de tijd om alleen te zijn,

Welkom is de pianist, al zijn liedjes,

De akkoorden die zo reflecteren

Wat we vandaag zijn.

wat ontbreekt, wat komt er?

(stop, stop, stop, stop) wat mis ik?

Wat zal er van dit alles komen?

(stop, stop, stop, stop) wat missen we?

Wat zal er van dit alles worden?

(stop, stop, stop, stop)

Wat ontbreekt er,

kan zijn…

Verwelkom het huilen en zijn troost

En de voorbode van sneeuw in de lucht,

Welkom wie lacht, wie bang wordt en valt

Maar zonder wanhoop.

Verwelkom een ​​trein die zeeën oversteekt,

Degene die op tijd bij ons komt met Kerstmis,

Verwelkom artiesten met hun intuïties,

Welkom wat we vandaag zijn,

Wat zijn we vandaag...

ik ga hier niet weg

Omdat we vandaag zijn

Wat we vandaag zijn.