Rites of Descent - Lantern

«From the vaults and through the rites

To descend into the light»

A procession drags forth with the strength of six

Escorting a coffin down to its abyss

By evenfall, the sound that silence yields

An autumnal necrology faintly whispered by funereal draughts

Blessings, priests and prayers

Nothing more than just pleasantries for living

Beyond death we thrust, onwards…

…To the only lord, the pantheon face

Whose lust and grace only dead may portray

Rise… from the vestibules of nothingness

Rise… past where mortal eyes see only death

For when the blood and body sleep…

Dawns the hour of the true awakening

When the astral urge defeats the oaken embrace of the coffin

«From the vaults and through the rites

To descend into the light of which is unborn

Yet which shall be born again»

Rise to descend…

Through absence of time and space

Where darkness prevails — world without end

Rise to descend from the dominance of kings

The lies of your heart and the power of your limbs

Rites of descent… Rise, rise…

As your blood dreams

Oh, the luminance revealed by the blackest deep

«All I own, all my soul

To the only lord;

my path winds below»

«Vanuit de gewelven en door de riten

Om in het licht af te dalen»

Een processie trekt voort met de kracht van zes

Een kist naar de afgrond begeleiden

Bij vallen, het geluid dat stilte voortbrengt

Een herfstnecrologie vaag gefluisterd door rouwtekeningen

Zegeningen, priesters en gebeden

Niets meer dan alleen beleefdheden voor het leven

Voorbij de dood duwen we, verder...

... Aan de enige heer, het pantheongezicht

Wiens lust en genade alleen de doden kunnen uitbeelden?

Sta op... uit de vestibules van het niets

Sta op... voorbij waar sterfelijke ogen alleen de dood zien

Voor als het bloed en het lichaam slapen...

Dageraadt het uur van het ware ontwaken

Wanneer de astrale drang de eiken omhelzing van de kist verslaat

«Vanuit de gewelven en door de riten

Om af te dalen in het licht waarvan ongeboren is

Maar die opnieuw geboren zal worden»

Sta op om af te dalen...

Door afwezigheid van tijd en ruimte

Waar duisternis heerst — een wereld zonder einde

Sta op om af te dalen van de dominantie van koningen

De leugens van je hart en de kracht van je ledematen

Riten van afdaling ... Stijgen, stijgen ...

Als je bloeddromen

Oh, de helderheid onthuld door de zwartste diepte

"Alles wat ik bezit, heel mijn ziel"

Aan de enige heer;

mijn pad slingert naar beneden»