Baader-Meinhof - L'orso, Lo Stato Sociale

Non ricordo perché

Ero al telefono

O forse a casa dei miei

Ed è struggente come poi la memoria

Si permetta di cambiare la storia

Io non ci sto

Così iniziò

Nelle luci al neon

La notte e il giorno

Si confondono e si spengono

Sono stato tremendo, mi sono arreso alle paure

Spero che ora tu possa capire

Io sono qui

E continuò

Tra tutti quei test

Poi l’attesa per gli esiti

Dove non vinci mai

Ed è struggente come poi la memoria

Si permetta di cambiare la storia

Io non ci sto ora lo so che

Sono stato tremendo, mi sono arreso alle paure

Spero che ora tu possa capire

Io sono qui io sono qui

Maledetta memoria

Sempre a cambiare la storia

E non posso accettare

Come poi la memoria

Si permetta ogni volta

Di cambiare la storia

Ti sono grato quando passi a trovarmi la notte

E sono in grado di sentir la tua voce

E cosa importa se si è fatto brutto

Rimani l’unica cosa a cui pensi

E penso a te

Ik weet niet meer waarom

ik was aan de telefoon

Of misschien bij mijn ouders thuis

En het is zo aangrijpend als de herinnering

Sta jezelf toe om de geschiedenis te veranderen

ik ben er niet

Dus het begon

In de neonlichten

Nacht en dag

Ze raken in de war en schakelen uit

Ik was verschrikkelijk, ik gaf me over aan angsten

Ik hoop dat je het nu kunt begrijpen

ik ben hier

En hij ging verder

Tussen al die testen

Dan is het wachten op de uitslag

Waar je nooit wint

En het is zo aangrijpend als de herinnering

Sta jezelf toe om de geschiedenis te veranderen

Ik ben er niet nu weet ik dat

Ik was verschrikkelijk, ik gaf me over aan angsten

Ik hoop dat je het nu kunt begrijpen

ik ben hier ik ben hier

Verdomd geheugen

Altijd veranderende geschiedenis

En ik kan niet accepteren

Zoals dan de herinnering

Gun jezelf elke keer

Geschiedenis wijzigen

Ik ben je dankbaar als je me 's nachts bezoekt

En ik kan je stem horen

En wat maakt het uit als het lelijk wordt?

Jij blijft het enige waar je aan denkt

En ik denk aan jou