Phaeton - Kronos

Sleeping nyx on earth, but light remains here

Golden columns seem ablazed in the skies

Solar palace majestically never darkened

Higher straight human four seasoned realm

A human runs to it’s neverending questions

Burdensome light stops it, violently closes it’s eyes

Then once inside, he saw a divine crowned god

Amongst hours, days, years, and centuries

He was sat down on a bejeweled throne

Now, his sight was used to…

And distinguishes strange shades behind…

Embodied summer, spring, autumn, and winter

Now, he walked where no human dwells

A strong voice echoes as from Hades' fields…

«Welcome my son… Narrate me your worries' path…»

«Worms laugh of my deitylink, liar am I and braggart, too…»

«Thou art son mine, by the Styx, ask me a favour…»

«You are worthy to be called my son

And Clymene hyas told you the truth

And that you may not doubt my word

Ask what boon you will»

«Just for one day, through the sky from east to west

Be the suncharioteer…»

«My wild steeds didn’t trust unknown hands, even strongly held…

From Olympe to Poseidon Kingdom, the fall is too fast…»

Sworn by the river of hate, forbidden by rules of gods

«And may that styian pool whereby gods swear

But which my eyes have never seen

Be witness of my promise»

Morning star opened the gates and night left the place

«My messengers are impetuous, don’t reach Zeus' empire

Don’t touch the worm’s lair to consume it…

Just follow my wheel’s way…»

«Take my counsel, not my chariot, while you still stand on solid ground»

And through the mist, Phaeton rushed to his loss…

Divine horses weren’t taken in by it…

By a weak and awkward hand, they feel the change

And then, to a funeral path they were…

Under the unpowerful sight of lightword…

Free and wild, the guides charged into the worm’s lair

So near, fire spread as fast as the plague and burnt everything

Serenity of Hades were disturbed and rays pierced it’s shrine

Towns were reduced in ashes, waters evaporated…

Poseidon, emperor of the sea, began to boil but earth beseeched

God master to end this carnage and thundered the worm…

«If the sea perish and the land and the realms of the sky

The were are hurled back…"(To primeval chaos)

Nymphs found the corpse and buried it…

Night covered the day by the same of sun

From pain and tears, the coffin were amber…

Cries stars from silvered Nyx eyes flow forever…

Slapende nyx op aarde, maar het licht blijft hier

Gouden zuilen lijken in vuur en vlam in de lucht

Zonnepaleis majestueus nooit verduisterd

Hogere rechte menselijke vier doorgewinterde rijk

Een mens rent naar zijn oneindige vragen

Lastig licht stopt het, sluit met geweld zijn ogen

Toen hij eenmaal binnen was, zag hij een goddelijke gekroonde god

Tussen uren, dagen, jaren en eeuwen

Hij zat op een met juwelen versierde troon

Nu, zijn zicht werd gebruikt om...

En onderscheidt vreemde tinten achter...

Belichaamde zomer, lente, herfst en winter

Nu liep hij waar geen mens woont

Een sterke stem echoot uit de velden van Hades...

«Welkom mijn zoon... Vertel me het pad van uw zorgen...»

«Wormen lachen om mijn godheidlink, leugenaar ben ik en ook opschepperig...»

«Gij zijt mijn zoon, bij de Styx, vraag me om een ​​gunst…»

"Je bent het waard om mijn zoon genoemd te worden"

En Clymene hyas vertelde je de waarheid

En dat je niet aan mijn woord twijfelt

Vraag wat voor zegen je zult»

«Slechts voor één dag, door de lucht van oost naar west

Wees de zonnewagen…»

«Mijn wilde rossen vertrouwden geen onbekende handen, zelfs niet stevig vastgehouden...

Van Olympe tot Poseidon Kingdom, de val gaat te snel...»

Gezworen door de rivier van haat, verboden door de regels van goden

"En moge dat Styische zwembad waar goden zweren"

Maar die mijn ogen nog nooit hebben gezien

Wees getuige van mijn belofte»

Morgenster opende de poorten en de nacht verliet de plaats

"Mijn boodschappers zijn onstuimig, bereik het rijk van Zeus niet"

Raak het hol van de worm niet aan om het te consumeren...

Volg gewoon mijn wiel...»

«Neem mijn raad, niet mijn strijdwagen, terwijl je nog steeds op vaste grond staat»

En door de mist haastte Phaeton zich naar zijn verlies...

Goddelijke paarden werden er niet door opgenomen...

Door een zwakke en onhandige hand voelen ze de verandering

En toen, naar een begrafenispad, waren ze...

Onder de machteloze aanblik van lichtwoord...

Vrij en wild stormden de gidsen het hol van de worm binnen

Zo dichtbij verspreidde het vuur zich zo snel als de pest en verbrandde alles

De sereniteit van Hades werd verstoord en stralen doorboorden het heiligdom

Steden werden tot as gereduceerd, water verdampt...

Poseidon, keizer van de zee, begon te koken, maar de aarde smeekte om

God meester om dit bloedbad te beëindigen en donderde de worm...

"Als de zee vergaat en het land en de rijken van de lucht"

De waren worden teruggeslingerd..."(Naar de oerchaos)

Nimfen vonden het lijk en begroeven het...

Nacht bedekt de dag door dezelfde van de zon

Van pijn en tranen was de kist barnsteen...

Kreten sterren uit verzilverde Nyx-ogen vloeien voor altijd...