Opplomak - Kronos

To suffer myself, to be whipped by rods

Burned with fire, or killed with steel…

If I disobey…

In times of plague, famine and death

A fantastic clamour raises from the coliseum

The circus maximus under an overwhelming sun

Welcome the silver-armoured barbarian horde

Overtrained gladiators thrown in the arena

Alongst chained lions and phaetonic aurigas

Acclaimed by the crowd, idolized as mightiest gods

They brandish their weapons, transcending the greedy punters

By times of triumph, decadence and impericide

The chariots mark forever the sand ring with their wheels

Shame to the last one, honour and pride for the son chosen

While gladiators walk now from shadows to their fate

Supreme machines whoe spectacle is primordial

Torture and «To the death» have never existed

Satisfied or repaid, are unknown words

Neither lowered, nor raised thumbs…

«Sold then bought as interestless things

My still in the art of fighting

My strength in the will of survival

Child, I soon learn the Dictum Primeval…»

Neither whiplashes or insults prevent me

To be entangled in the revenge spiral

One day, the gathering’ll scand my grade

Quia nominor Opplomakus

Ave Imperator, Morituri te salutant

The opplon strongly hold, we brave our combat

Helios smashes us with solar might

But we must play this ever-cheated game

Moved as vulgar pawns on a circular sand chessboard

We are human bishops handled by emperor’s attractions

The fantastic clamour raises again on the arena

In times of plague, famine and death

Slave… Slave then deity

Grandiose… Grandiose destiny

Dictum… Dictum Primeval

Law… Law of survival

By times of triumph, decadence and impericide

The chariots mark forever the sand ring with their wheels

Shame to the last one, honour and for the son chosen

While gladiators walk now from shadows to their fate

Supreme machines whose spectacle is primordial

Torture and «To the death» have never existed

Satisfied or repaid, are unknown words

Neither lowered, nor raised thumbs…

«Sold then bought as interestless things

My still in the art of fighting

My strength in the will of survival

Child, I soon learn the Dictum Primeval…»

Om mezelf te lijden, om te worden geslagen door staven

Verbrand met vuur, of gedood met staal...

Als ik niet gehoorzaam...

In tijden van pest, hongersnood en dood

Een fantastisch rumoer stijgt op uit het Colosseum

Het circusmaximus onder een overweldigende zon

Verwelkom de met zilver gepantserde barbaarse horde

Overtrainde gladiatoren in de arena gegooid

Langs geketende leeuwen en phaetonische aurigas

Geprezen door de menigte, verafgood als de machtigste goden

Ze zwaaien met hun wapens en overstijgen de hebzuchtige gokkers

In tijden van triomf, decadentie en impericide

De strijdwagens markeren voor altijd de zandring met hun wielen

Jammer voor de laatste, eer en trots voor de gekozen zoon

Terwijl gladiatoren nu van schaduwen naar hun lot lopen

Supreme machines waarvan het spektakel primordiaal is

Marteling en «tot de dood» hebben nooit bestaan

Tevreden of terugbetaald, zijn onbekende woorden

Noch verlaagde, noch opgeheven duimen...

"Verkocht en vervolgens gekocht als renteloze dingen"

Ik ben nog steeds in de kunst van het vechten

Mijn kracht in de wil van overleven

Kind, ik leer snel de Dictum Primeval...»

Zweepslagen of beledigingen houden me niet tegen

Verstrikt raken in de wraakspiraal

Op een dag scant de bijeenkomst mijn cijfer

Quia-genomineerde Opplomakus

Ave Imperator, Morituri te salutant

De opplon houdt sterk vast, we trotseren onze strijd

Helios verplettert ons met zonnekracht

Maar we moeten dit altijd bedrogen spel spelen

Verplaatst als vulgaire pionnen op een rond zandschaakbord

Wij zijn menselijke bisschoppen die worden bediend door de attracties van de keizer

Het fantastische rumoer stijgt weer op in de arena

In tijden van pest, hongersnood en dood

Slaaf... Slaaf dan godheid

Grandioos... Grandioos lot

Dictum… Dictum Oer

Wet... Wet van overleven

In tijden van triomf, decadentie en impericide

De strijdwagens markeren voor altijd de zandring met hun wielen

Jammer voor de laatste, eer en voor de gekozen zoon

Terwijl gladiatoren nu van schaduwen naar hun lot lopen

Opperste machines waarvan het spektakel primordiaal is

Marteling en «tot de dood» hebben nooit bestaan

Tevreden of terugbetaald, zijn onbekende woorden

Noch verlaagde, noch opgeheven duimen...

"Verkocht en vervolgens gekocht als renteloze dingen"

Ik ben nog steeds in de kunst van het vechten

Mijn kracht in de wil van overleven

Kind, ik leer snel de Dictum Primeval...»