Первоход - Крестовый туз

Вот в камеру зашёл первоход

И ждал, как в хатах водится, подставы.

Часы пошли считать первый год

Для пацана с «Крестьянской заставы».

Он не знал, как спросить, что сказать,

Ведь здесь свои понятия, законы.

И думал он про дом и про мать.

СИЗО впервой страшней даже зоны.

Первоход на хату раз заехал,

Может, месяц здесь пробудешь, может — год.

Здесь ведь главное — остаться человеком,

Вот и вся наука, мальчик-первоход.

Просто главное, хоть где, — быть человеком,

Первоход, мальчишка юный, первоход.

И подсел к нему тут кто-то, весь в партаках до ушей:

«Не меньжуйся!

Что имеешь — поделись,

А за это расскажу тебе тюрьмы законы всей,

Чтоб после сборки было в хате зашибись.

Он подумал, из-под стельки пятихатник, нычку, взял

И отдал татуированному с фиксою кенту,

Чтобы тот ему за это все законы рассказал,

Чтобы преподал ему науку ту.

И узнал он про «прописку», про подставы, про игру,

Про сословья, семьи, что нельзя, что можно,

Про «ветер боковой», про «рамс» и «терц», «очко», «козла», «буру»

И про «Прасковью Фёдоровну» тоже.

Про «прокладки», про «прессовку», про «шнырей» и про «вокзал»,

Про «хаты с минусом» и «крыс» сказал «учитель».

Короче, весь расклад ему по выживанию дал

И стал ему походу как родитель.

Первоход на хату раз заехал,

Может, месяц здесь пробудешь, может — год.

Здесь ведь главное — остаться человеком,

Вот и вся наука, мальчик-первоход.

Просто главное, хоть где, — быть человеком,

Первоход, мальчишка юный, первоход.

Легко давалось всё «ученику»,

Науку эту понял он, принял,

И про себя он, как на духу,

Всё новому кенту рассказал:

Сказал, чем дышит, где и как живёт,

За что и как попал, как забрали,

Про мать, что деньги с пенсии откладывает, ждёт,

И в дачке, что вчера передали.

И вот освободили его нового кента,

Сказали вроде — «дело развалилось»,

А первохода много раз спасла наука та

И ой как сильно парню пригодилась.

Не раз того кентуху добрым словом вспоминал

За ту науку в мыслях очень часто.

И не жалел, что деньги все тогда ему отдал

За то, что спас на хате от несчастий.

Но вот и пролетел его короткий первый срок,

Встречает мать, а голос — сам не свой:

«Ну наконец-то, мой родной, любимый мой сынок!..»

Да что-то не торопится домой.

«Ты что же, мать?

Случилось что?»

— тут он её спросил, —

«На воле я, а ты вся не в себе.»

«Наш дом ограбили, сынок…» — и села вся без сил, —

«Что целый год копила я тебе…»

«Да брось ты, мать, ну что теперь… Ну хватит, успокойся.

А кто украл-то?

Может, кто видал?»

«Да, видели соседи — крутился там какой-то,

В наколках весь и с фиксою оскал.»

Он встал — как ток ударил, так вот оно чего!

Понятно, кто урок последний дал.

По описанию сразу он вспомнил его —

«Учителя» он с хаты узнал.

Первоход, в законы все ты въехал,

Только в жизни часто всё наоборот.

Просто главное — всегда быть человеком,

Вот и вся наука, мальчик-первоход.

Просто главное, хоть где, — быть человеком,

Первоход, мальчишка юный первоход.

Hier kwam de first-passer de cel binnen

En hij wachtte, zoals gewoonlijk in hutten, op een set-up.

De klok ging het eerste jaar tellen

Voor een kind van de Boeren Buitenpost.

Hij wist niet hoe hij moest vragen, wat hij moest zeggen,

Ze hebben immers hun eigen concepten, wetten.

En hij dacht aan het huis en aan zijn moeder.

Voor het eerst is het centrum voor voorlopige hechtenis nog enger dan de zone.

De pionier ging een keer naar het huis,

Misschien blijf je hier een maand, misschien een jaar.

Het belangrijkste hier is om mens te blijven,

Dat is allemaal wetenschap, pioniersjongen.

Het belangrijkste is, waar dan ook, om een ​​man te zijn,

Pionier, jonge jongen, pionier.

En iemand ging naast hem zitten, helemaal tot aan zijn oren gekleed:

"Niet krimpen!

Wat heb je, deel

En hiervoor zal ik je de wetten van de hele gevangenis vertellen,

Zodat het na montage in de hut was.

Hij dacht, van onder de binnenzool nam hij een vijf-hoed, nychka

En gaf het aan een getatoeëerde Kent,

Zodat hij hem alle wetten hiervoor zou vertellen,

Om hem die wetenschap te leren.

En hij leerde over "registratie", over de instellingen, over het spel,

Over landgoederen, families, wat onmogelijk is, wat mogelijk is,

Over "zijwind", over "rammen" en "tertz", "punt", "geit", "borax"

En ook over "Praskovya Feodorovna".

Over "pakkingen", over "persen", over "snoots" en over "station",

Over "hutten met een min" en "ratten" zei de "leraar".

Kortom, hij gaf hem de hele afstemming om te overleven

En hij werd als een ouder voor hem.

De pionier ging een keer naar het huis,

Misschien blijf je hier een maand, misschien een jaar.

Het belangrijkste hier is om mens te blijven,

Dat is allemaal wetenschap, pioniersjongen.

Het belangrijkste is, waar dan ook, om een ​​man te zijn,

Pionier, jonge jongen, pionier.

Alles was gemakkelijk voor de "student",

Hij begreep deze wetenschap, accepteerde het,

En over zichzelf, als in de geest,

Hij vertelde alles aan de nieuwe Kent:

Hij zei wat hij ademt, waar en hoe hij leeft,

Waarom en hoe kreeg je het, hoe werd het weggenomen,

Over een moeder die geld spaart van haar pensioen, wacht,

En in de datsja die gisteren werd overgedragen.

En nu brachten ze zijn nieuwe kent uit,

Ze zeiden zoiets als - "de zaak viel uit elkaar",

En de pionier werd vele malen gered door de wetenschap

En oh, wat kwam die man goed van pas.

Meer dan eens herinnerde ik me die kentuhu met een vriendelijk woord

Voor die wetenschap in mijn gedachten heel vaak.

En hij had er geen spijt van dat hij hem toen al het geld gaf

Om me te redden van ongeluk in de hut.

Maar nu is zijn korte eerste termijn voorbij gevlogen,

Hij ontmoet zijn moeder, maar de stem is niet van hemzelf:

"Nou, eindelijk, mijn liefste, mijn geliefde zoon!.."

Ja, iets heeft geen haast om naar huis te gaan.

'Wat ben je, moeder?

Wat er is gebeurd?

- toen vroeg hij haar, -

'Ik ben vrij en je bent gek.'

"Ons huis is beroofd, zoon..." - en het dorp was helemaal uitgeput, -

“Wat heb ik een heel jaar voor je gespaard ...”

'Kom op, moeder, wat nu... Nou, genoeg, rustig aan.

En wie heeft er iets gestolen?

Misschien heeft iemand het gezien?

"Ja, de buren zagen - daar was iemand aan het draaien,

Overal in tatoeages en met een vaste grijns.”

Hij stond op - als een stroom sloeg, dus dat is het!

Het is duidelijk wie de laatste les heeft gegeven.

Volgens de beschrijving herinnerde hij zich hem meteen -

Hij herkende de "leraar" van de hut.

Pioneer, je hebt alle wetten ingevoerd,

Alleen in het leven is het vaak andersom.

Het belangrijkste is om altijd mens te zijn,

Dat is allemaal wetenschap, pioniersjongen.

Het belangrijkste is, waar dan ook, om een ​​man te zijn,

Pionier, jongen, jonge pionier.