Блондин - Крестовый туз

В июльский вечер в городке приморском

Гулял по кудрям белым ветерок

Шумел прибой, глядели сверху звёзды,

Пустой причал, морской сырой песок…

В июльский вечер в городке приморском

На танцы он девчонку пригласил,

Но тут какой-то чёрт по прозвищу «Напёрсток»

Сказал:"Чего меня, мол, не спросил?.."

Она шепнула:"Уходи отсюда…"

Но он остался, хоть он был один,

А тот, бухой, орал:"Ну что, давай, паскуда!.."

Парнишке белому по прозвищу «Блондин»…

И он пошёл к последнему причалу

За ним «Напёрсток», с бригадой, пьяной в дым…

А вся толпа смотрела тупо и молчала…

Он шёл один и четверо за ним…

Он шёл один и маленького роста

Лишь та девчёнка кинулась к ментам,

А те заржали, мол: «Он чемпион по боксу,

Мы на посту здесь, разберётся сам!..»

Он развернулся и ударил первым —

Чего терять-замочат не за грош!..

Двоих — в нокаут, но в запарке сдали нервы,

И не заметил у «Напёрстка» нож…

Он шёл шатаясь, полз он на коленях…

Потом упал он и лежал один…

И прохрипел:"Ну где ж вы, люди, сучье племя!.."

Парнишка беленький по прозвищу «Блондин»…

Двенадцать ран и нож в боку остался…

Ещё дышал он где-то полчаса…

Он звал людей и он сопротивлялся,

Пока в ушах не смолкли голоса…

Он на песке лежал у крайнего причала,

И закрывались веки чуть дрожа…

И ниткой красной тихо кровь стекала

В сырой песок по лезвию ножа…

И ниткой красной тихо кровь стекала

В сырой песок по лезвию ножа…

В июльский вечер в городке приморском

Гулял по кудрям белым ветерок

Шумел прибой, глядели сверху звёзды,

Пустой причал, морской сырой песок…

Шумел прибой, глядели сверху звёзды,

Пустой причал, морской сырой песок…

Op een juli-avond in een badplaats

Een witte bries liep door de krullen

De branding brulde, de sterren keken van boven,

Een lege pier, nat zeezand...

Op een juli-avond in een badplaats

Hij nodigde het meisje uit voor de dans,

Maar er is een duivel, bijgenaamd "Thimble"

Hij zei: "Waarom heb je het mij niet gevraagd, zeggen ze? .."

Ze fluisterde: "Ga hier weg..."

Maar hij bleef, ook al was hij alleen,

En hij, dronken, schreeuwde: "Nou, kom op, klootzak! .."

Aan een blanke jongen, bijgenaamd "Blond"...

En hij ging naar de laatste pier

Achter hem is de "Thimble", met een brigade dronken in rook...

En de hele menigte keek wezenloos en zweeg ...

Hij liep alleen en vier achter hem...

Hij liep alleen en klein

Alleen dat meisje haastte zich naar de politie,

En ze hinnikten en zeiden: “Hij is een bokskampioen,

We hebben hier dienst, we zoeken het zelf wel uit!..”

Hij draaide zich om en sloeg als eerste -

Wat te verliezen - ze zullen je vermoorden voor een cent! ..

Twee werden uitgeschakeld, maar in het park verloren ze hun zenuwen,

En ik heb het mes bij de "Thimble" niet opgemerkt ...

Hij wankelde, kroop op zijn knieën...

Toen viel hij neer en lag alleen...

En hij kraste: "Nou, waar zijn jullie, mensen, een stel teven! .."

De kleine blanke jongen, bijgenaamd "Blond" ...

Twaalf wonden en een mes in de zij bleven...

Hij ademde nog ongeveer een half uur...

Hij riep mensen en hij verzette zich,

Tot de stemmen in mijn oren stopten...

Hij lag op het zand bij de laatste pier,

En de oogleden sloten een beetje trillend...

En een rode draad vloeide rustig bloed

In vochtig zand op het lemmet van een mes...

En een rode draad vloeide rustig bloed

In vochtig zand op het lemmet van een mes...

Op een juli-avond in een badplaats

Een witte bries liep door de krullen

De branding brulde, de sterren keken van boven,

Een lege pier, nat zeezand...

De branding brulde, de sterren keken van boven,

Een lege pier, nat zeezand...