Kalevan miekka - Kotiteollisuus

Minussa asuu kansan rivit syvät

Ja lopulta ne minut hyväksyvät

Vaikka ovat minut unohtaneet

Olen sentään kansan peilikuva

Ja nyt elän täällä vainottuna

Olkaa kirotut te uskonne kadottaneet

Rivit minusta kirjoitetut

Oodit minusta lauletut

Eivät meille tee tarpeeksi kunniaa

Hautaani täytetään kirouksilla

Vihalla ja manauksilla

Sorretaan ryhtiä valmiiksi kumaraa

Minä olen Kalevan miekan kantaja

Olen pohjoisen surun ja murheen antaja

Minä köyhän kansan viljaa niitän ja

Sen runsasmuotoiset naiset siitän ja

Orgiat vain jatkuvat ja te hyväkkäät

Ette tiedä onko hautajaiset vai häät

Sillä olen Kalevan miekan kantaja

Olen pohjoisen surun ja murheen antaja

Mielipiteeni ryvettyneet

Ovat museossa pölyyntyneet

Vanhaa virttä veisaan korvessa

Suot väkisin pelloiksi teen

Perheen ajan pakkaseen

Ties monennessako polvessa

Minä olen isienne kuva

Totinen, helposti haavoittuva

Vielä täältä nousen ja sitten näät

Tanssiessa astun varpaillenne

Silti kuulumme toisillemme

Kanssani vietät ikimuistoiset haulikkohäät

De gelederen van de mensen leven diep in mij

En uiteindelijk accepteren ze me

Ook al zijn ze me vergeten

Ik ben tenslotte een spiegelbeeld van de mensen

En nu woon ik hier vervolgd

Verdomme, je bent je geloof kwijt

De regels over mij zijn geschreven

Ode aan mij gezongen

Ze doen ons niet genoeg eer

Mijn graf is gevuld met vloeken

Met haat en exorcisme

Onderdruk de houding tot het einde van de boog

Ik ben de drager van het zwaard van Kaleva

Ik ben de gever van noordelijk verdriet en verdriet

Ik de arme mensen van het graan van hen en

Zijn rijke vrouwen van dat en

De orgieën gaan gewoon door en alsjeblieft

Je weet niet of het een begrafenis of een bruiloft is

Want ik ben de drager van het zwaard van Kaleva

Ik ben de gever van noordelijk verdriet en verdriet

Mijn mening is ranzig

Zijn stoffig in het museum

Een oud lied wordt gezongen in de wildernis

Ik dwing moerassen de velden in

Familie tijd in de vorst

Je weet hoe je moet vermenigvuldigen in je knie

Ik ben het beeld van je vaders

Waar, gemakkelijk kwetsbaar

Ik sta nog steeds op van hier en dan zie je

Terwijl ik dans, stap ik op je tenen

Toch horen we bij elkaar

Je zult een onvergetelijke shotgun-huwelijk met mij hebben