Viittä vaille vainaa - Kotiteollisuus

Maailma on taipumaton.

Ei se huomaa miehen työtä.

Väsyneet, miltei nukahtaneet silmät

tuijottavat yötä.

On meitämonta

periksiantamatonta,

onnetonta valittajaa,

esi-isien,

hautakivien

itkuista tuijottajaa.

Vittävaille vainaa!

Perkeleet isässäpihisee.

Ei poika osaa tehdävastaa.

Kun taskussa kännykkäpirisee,

ei isäosaa, poika vastaa.

On kiire niin omiin hautajaisiin,

ei jaksa panna vastaan.

Vanha on mykkäja voimaton,

kun pappi uutta kansaa kastaa.

Viittävaille vainaa!

De wereld is inflexibel.

Het merkt het werk van de man niet op.

Vermoeide, bijna slapende ogen

naar de nacht staren.

Het is een rotzooi

onverzettelijk,

ongelukkige verzoeker,

voorvaders,

grafstenen

huilende sterren.

Aan het dollen!

De vader van de duivel zeurt.

Geen enkele jongen kan het.

Als de mobiele telefoon in je zak gaat,

geen vader, antwoordt zoon.

Er is zo'n haast voor mijn eigen begrafenis,

kan er niet tegen.

Het oude is dom, zwak,

wanneer de priester een nieuw volk doopt.

Degenen die verwijzen zijn dood!