Vieraan sanomaa - Kotiteollisuus

Isoja ovat lapsuuteni puut

alastomia runkoja

tuulettomia, linnuttomia

mustia rankoja

Ei lapsena ikinä eksynyt metsään

vaikka tahtoikin

nyt eksyy kyllä vaikkei tahdo

tai vaikka tahtookin

Katsomme pimeyttä silmiin

unta joka ei jää

elämään kuin hetken vain

katsomme pimeyttä silmiin

unta jota ei nää

kuin pienen hetken vain

Se mitä sanot on kuin vieraan sanomaa

mut sano vaan

se tuhanteen kertaan

Se mitä sanon on kuin vieraan sanomaa

mut sanon vaan

ja vielä sen kertaan

Epätoivo matkustaa busseissa,

metroissa, junissa

tuijottaa väsyneitä kasvojaan

pimeyttä vasten ikkunoista

Nähden ruosteisen maailmapyörän

joka natisee tuulessa

kuin maailma yksin tyhjässä

avaruudessa

De bomen van mijn jeugd zijn groot

naakte lichamen

windstil, vogelloos

zwarte strepen

Nooit verdwaald in het bos als kind

ook al zou ik willen

nu raak je verdwaald, zelfs als je dat niet wilt

of zelfs als je wilt

We kijken de duisternis in de ogen

een droom die niet blijft

om even te leven

we kijken de duisternis in de ogen

een droom die niet kan worden gezien

gewoon voor een tijdje

Wat je zegt is als wat een vreemdeling zei

maar zeg het gewoon

het duizend keer

Wat ik zeg is als de boodschap van een vreemde

maar ik zeg alleen maar

en nog een keer

Wanhoop om met bussen te reizen,

in metro's, treinen

staren naar zijn vermoeide gezicht

tegen de duisternis van de ramen

Ik zie een roestig wereldwiel

dat ritselt in de wind

als de wereld alleen in de leegte

in de ruimte