Outoja aikoja - Kotiteollisuus

Kaikki vetää samaa vanhaa köyttä raivoisasti

Totisesti vain omaan suuntaansa

Yksi soutaa, yksi huopaa jos vain juoruilulta joutaa

Eikä osaa pitää kiinni suutansa

Puurot sekä vellit ovat palaneet jo pohjaan

Eikä ohjaa kukaan laivaa satamaan

Elämä on juhlaa, se paijaa sekä pussaa

Vielä plussaa tarjoo ostoskassistaan

Jään katselemaan

Vierestä vaan

Outoja aikoja

Tunnen suussani sen

Maun verisen

Outoja aikoja

Vieras olen, vieraammaksi aika minut työntää

Myöntää pakko on, se vie mukanaan

Otan pillerin ja otan päälle toisenkin

Nousenkin pois, oloon mukavaan

Ja kun kuljen kaupungilla, tunne en ketään

Enkä mitään, enkä tahdo tunteekaan

Kuljen kuin haamu, jonnekin kauas pois

Enkä vois taakseni katsoakaan

Iedereen trekt woedend aan hetzelfde oude touw

Zeker alleen in zijn eigen richting

Eén peddel, één gevoeld als je gewoon moet roddelen

En kan zijn mond niet houden

De pap en de korrels zijn al tot op de bodem verbrand

En niemand stuurt het schip naar de haven

Het leven is een feest, het is een feest en een tas

Still Plussa biedt uit zijn boodschappentas

ik zal kijken

naast de deur

Vreemde tijden

Ik voel het in mijn mond

ik proef bloederig

Vreemde tijden

De vreemdeling die ik ben, de vreemde tijd duwt me

Geef toe dat het een must is, het hoort erbij

Ik neem de pil en neem een ​​andere

Ik sta op, voel me op mijn gemak

En als ik door de stad loop, voel ik me niemand

En niets, en ik wil het niet voelen

Ik loop als een geest, ergens ver weg

En ik kon niet terugkijken