Я кричу - Корни

На промокших дождём площадях и простуженных улицах

Отражаются в лужах осколки цвета луны

Мне так хочется вновь помечтать обо всём, что не сбудется

Мне так хочется верить, что завтрашний день — это ты

Мы играем с тобою в любовь проржавевшими струнами,

Но ты, как перелётные птицы парят над землёй

Этот день разорвётся на части ветрами безумными

Эта ночь мне заплатит за то, что ты не со мной

Припев:

Ты слышишь я кричу, я зову тебя на помощь

Летят слёзы из глаз, как разбитое стекло

Ты видишь я собой зажигаю звёзды в полночь

И буду каждый раз освещать твоё окно

Рассыпается время над нами часами песочными

День вчерашний меняю на завтрашний смело, а ты…

Ты всё спишь, но о том, что весна в твоём сердце закончится

Не смогли предсказать даже самые вещие сны

Задыхаясь тоской из груди рвётся сердце послушное

За тобой в небо звёздное облаком белым лететь

Очень жаль, но однажды чужие друг другу не сможем мы

Ярким пламенем как две свечи до конца догореть

Припев:

Ты слышишь я кричу, я зову тебя на помощь

Летят слёзы из глаз, как разбитое стекло

Ты видишь я собой зажигаю звёзды в полночь

И буду каждый раз освещать твоё окно

Op doorweekte pleinen en koude straten

Scherven van de kleur van de maan worden weerspiegeld in de plassen

Ik wil zo graag weer dromen over alles wat niet zal uitkomen

Ik wil zo graag geloven dat jij morgen bent

We spelen met je verliefd op verroeste snaren,

Maar jij, net als trekvogels, zweeft boven de grond

Deze dag zal verscheurd worden door gekke winden

Deze nacht zal me betalen voor het feit dat je niet bij me bent

Refrein:

Hoor je me schreeuwen, ik roep je om hulp?

Tranen vliegen uit mijn ogen als gebroken glas

Je ziet dat ik zelf de sterren om middernacht aansteek

En elke keer zal ik je raam verlichten

De tijd brokkelt over ons af als een zandloper

Ik verander moedig gisteren voor morgen, en jij...

Je slaapt nog, maar dat de lente in je hart zal eindigen

Kon zelfs de meest profetische dromen niet voorspellen

Verstikkend van melancholie breekt een gehoorzaam hart uit de borst

Vlieg achter je de sterrenhemel in met een witte wolk

Het is jammer, maar op een dag zullen we geen vreemden voor elkaar kunnen zijn

Met een felle vlam, zoals twee kaarsen, branden tot het einde

Refrein:

Hoor je me schreeuwen, ik roep je om hulp?

Tranen vliegen uit mijn ogen als gebroken glas

Je ziet dat ik zelf de sterren om middernacht aansteek

En elke keer zal ik je raam verlichten